وردایی زمانی- مکانی و نقطه تغییر شاخص جذب هواویز (AAI) ایران مبتنی بر برونداد سنجنده های TOMS و OMI
محل انتشار: مجله فیزیک زمین و فضا، دوره: 45، شماره: 3
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 57
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESPHYS-45-3_008
تاریخ نمایه سازی: 26 مهر 1402
چکیده مقاله:
هدف از این پژوهش وردایی زمانی-مکانی و نقطه تغییر شاخص هواویز (AI) فصلی در ایران است. در این راستا دادههای سنجنده TOMS دو ماهواره Nimbus ۷ (۱۹۷۹-۱۹۹۲) و Earth Probe (۱۹۹۶-۲۰۰۵) و سنجنده OMI (۲۰۰۵-۲۰۱۵) ماهواره EOS Aura اخذ و از آزمون Buishand برای شناسایی نقطه تغییر شاخص هواویز استفاده شد. نتایج نشان داد بیشینه شاخص هواویز در دوره گرم سال و بهار به دلیل کاهش میزان رطوبت خاک و فعال شدن چشمههای گردوخاک، بیشینه شاخص هواویز فصلی را دارا میباشد. همچنین فصل زمستان به دلیل اثر کنترلی بارش مقدار هواویز کمتری را دارا است. گردش منطقهای وردسپهر نیز نقش شایان توجهی در وردایی هواویزها در ایران دارند به طوری که باد شمال تابستانه، الگوهای دینامیکی و گرمایی غرب آسیا و کم فشار گرمایی سند بیشترین نقش را در افزایش هواویزهای ایران دارند. همچنین شاخص هواویز (AI) حساسیت بالایی به ارتفاع لایه مرزی وردسپهر دارد چرا که بیشینه ارتفاع لایه مرزی با مناطقی است که شار گرمایی قابل ملاحضهای وجود داشته باشد و شار گرمای نهان به علت فقدان پوشش گیانی و منابع آب کم است. میانگین شاخص هواویز (AI) پس از نقطه تغییر بیشتر از پیش از نقطه تغییر بوده است که نشان دهنده افزایش شاخص هواویز در ایران است. سالهای ۱۹۸۳، ۲۰۰۰ و ۲۰۰۷ بهترتیب برای ماهوارههای Nimbus۷، EP و Aura به عنوان سالهای میانگین جهش در سری زمانی تشخیص داده شدند که میتوان این سه سال را به عنوان گرانیگاه دوره فعال و غیرفعال شاخص هواویز در ایران در دوره مورد مطالعه یاد کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
Abbas Ali Dadashi Roudbari
دانشجوی دکتری، گروه جغرافیای طبیعی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
Mahmoud Ahmadi
دانشیار، گروه جغرافیای طبیعی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :