بررسی چالش های آموزشی هوشمندسازی مدارس در ایران

در مدارس هوشمند دانش آموزان با بهره گیری از اینترنت به منابع عظیم اطلاعاتی دسترسی دارند و در صورت نیافتن پاسخ سوالات خود علاوه بر معلم کلاس با دیگر معلمان و دانش آموزان ارتباط برقرار می کنند. در این مدارس سعی بر این است تا با کمک فناوری های جدید معضلات و مشکلات آموزشی مربوط به کمبود سواد رایانه ای، سواد اطلاعاتی و مشکلات مربوط به روش های سنتی تدریس حل شود. علاقه بسیار دانش آموزان به کار با رایانه سبب شده است که یادگیری آن ها با سرعت بیشتری انجام شود. این فرآیند همچنین به بازخورد مداوم عملکرد دانش آموزان، تشویق به استقلال اندیشه، پیوند به کل کلاس در عین حفظ فردیت، تاکید بر مفاهیم به جای یافتن پاسخ سوالات و حمایت از روش حل مسئله منجر شده است. بر این پایه، اصلاحگران معمول آموزش و پرورش مدعی هستند در مدارس پیشرو هوشمند، مسائلی از قبیل افت تحصیلی، ترک تحصیل، گریز و بیزاری از مدرسه در بین دانش آموزان کمتر به چشم می خورد، زیرا حضور در مدرسه برای دانش آموزان شوق برانگیز است و در آن با حوصله به عمق مطلب آموزشی پی می برند، آن را می فهمند، تجربه می کنند و با زندگی خود مرتبط می سازند به علاوه مهارت هایی را که در زندگی به آنها نیاز دارند را یاد می گیرند. از این رو، با ذوق و شوق به مدرسه می آیند و با اکراه مدرسه را ترک می کنند.