مطالعه نقش و جایگاه اموزش و پرورش در پیشرفت نسل جوان

تعلیم و تربیت، مجموعه ای است از تلاش ها و فرصت ها؛ مجموعه تلاش هایی است با برنامه ، آگاهانه و عالمانه. تعلیم و تربیت ، تلاشی کورکورانه و تصادفی نیست . تعلیم و تربیت، تلاشی از نوع آزمون و خطا نیست، این طور نیست که ما بتوانیم با آزمون و خطا به جایی برسیم . تعلیم و تربیت، مجموعه ای از اقدامات و تلاش های حساب شده و سنجیده است . تعلیم و تربیت، مستلزم نقشه و برنامه است . تعلیم و تربیت، علم است و فن است و هنر که باید آن را کسب کرد، باید مطالعه کرد و با مطالعه بر دانایی های خود افزود. لازمه تحقیق امر آموزش و پرورش این است که عمدتا ارتباطی بین انسان ها بوجود آورد و اجتماع که خود معجونی از ارتباطات است، دراین راه اقدام می کند. روابط انسانی موجود در درون این مجموعه، جانبخش ارتباط اجتماعی است. چون در قالب ارتباطات عمدی که بوجود می آورد از طرق مختلف به فردی که در آینده قسمتی از مسئولیت های اجتماعی را به عهده خواهد گرفت، فهمیدن و تجزیه و تحلیل کردن را در کنار آموخته های خودکفایی جهت امرار معاش می آموزد. از این روست که نهاد آموزش و پرورش خود سیمایی است از اجتماع، در قالب اجتماعی کوچک برای کودکان و نوجوانان که کاملا مشخص از سایر جوامع بشری است. بعلاوه برآورد آرمان های عالی آموزش و پرورش در رفع نیازهای اجتماعی را برنامه هایی منظم و قبلا تدراک شده ای لازم است. نظام های تربیتی با اقدام براین عمل تحقق آن را در محلی به نام مدرسه یا آموزشگاه عملی می سازند.