بررسی نقش و جایگاه آموزش و پرورش بر روابط اجتماعی و جامعه پذیری دانش آموزان

در گذشته هدف از یادگیری را انتقال معلومات و تکرار آن می دانستند، اما امروزه چنین برداشتی از حوزه آموزش وجود ندارد. در عصر شتابان تکنولوژی و فناوری کارکرد های آموزش و پرورش وسیع تر و گسترده تر شده است،یکی از اهداف اساسی و مهم آموزش وپرورش، بروز رفتارهایی متناسب با روابط حاکم بر جامعه و جامعه پذیری افراد محسوب می شود، انتظار رفتارهای متناسب با روابط اجتماعی، هدف یادگیری می باشد. به عبارتی دیگر تغییر رفتار در جهت پرورش افراد برای توسعه روابط اجتماعی،جامعه پذیری و زندگی ایده آل است. در اغلب جوامع امروز، نهاد آموزش و پرورش، ابزارهای مهم تحقق اهداف و مقاصد اجتماعی به شمار می روند. و انتظار می رود که موجبات رشد و توسعه اجتماعی، سیاسی ، اقتصادی جامعه را فراهم سازد. پاسخ گویی به این انتظارات، دامنه گسترده ای از کارکردها را برای آموزش و پرورش بوجود می آورد.اهمیت آموزش و پرورش به واسطه کارکرد هایی است که برعهده دارد و این کارکرد ها هم از جنبه فردی و هم از جنبه اجتماعی قابل بررسی است. تاکنون اندیشمندان مختلفی، آموزش و پرورش را از زاویای مختلف مورد مطالعه قرار داده اند؛ جامعه شناسان نیز آموزش و پرورش و کارکردهای آن را نیز از دیدگاه جامعه شناختی مورد بررسی قرار داده اند و کارکرد هایی برای آن در نظر گرفته اند که مهمترین آنها می توان به جامعه پذیری و فرهنگ پذیری، نظارت اجتماعی، انسجام و یگانگی اجتماعی، نوآوری و تغییرات روابط اجتماعی و ... اشاره کرد.در این پژوهش که با استفاده از روش کتابخانه ای تدوین شده است، که، کارکردهای اثر بخش تعلیم و تربیت برروابط اجتماعی و جامعه پذیری افراد مورد ارزیابی قرار گیرد.