بررسی لزوم توجه به خلاقیت و نوآوری در تدریس به دانش آموزان

خلاقیت، اساسا یک آموزش و پرورش فعال است. اگر یادگیری به معنای به وجود آوردن شرایطی بیان شود که تحت آن، یادگیرنده آگاهانه روشهای خود را برای رسیدن به اهداف تغییر می دهد، این منظور باید در پرتو موقعیت های خلاق گونه هدایت و انجام شود. خلاقیت فرایند تغییر و تحول، توسعه و دوباره سازی دانش موجود است، ضرورت کشف خلاقیت و رشد آن در افراد یک جامعه بر کسی پوشیده نیست. خلاقیت یکی از نیازهای انسان است که ما را ازدیگر موجودات متمایز می کند. توانایی های خلاق در همه مردم با درجات مختلف وجود دارد. آنچه بر عهده ماست این است که آن را شکوفا نماییم. امروزه یکی از خلاهایی که در فرهنگ ما دیده می شود، مسئله توجه نکردن علمی به نوآوری، ابداع گری وآفرینشگری است و این مشخصه ای است که جوامع مترقی را از جوامع عقب مانده متمایز می کند و شاید که با شناسایی و تربیت قدرت خلاقانه افراد جامعه بتوان از شدت عقب ماندگی جوامع کمتر توسعه یافته کاست .