بررسی ویژگی های اصلی در یاددهی - یادگیری با تکیه بر رویکرد تدریس فعال دبیران در کلاس درس

جهانی که امروز در آن زندگی می کنیم جهانی سراسر تغییر و نوآوری است و این تغییر و نوآوری همه عرصه های زندگی بشر را از جمله تعلیم و تربیت و روش های آنها را تحت تاریر قرار داده است. تامین نیازهای جامعه و آماده کردن انسان برای زندگی متعادل و بهتر در جهان دائم التغییر از اهم وظایف دستگاه تعلیم و تربیت می باشد. کشورهای توسعه یافته امروزی مدعی هستند که با برنامه ریزی و اجرای دقیق برنامه های آموزشی توانسته اند انسان های ماهر، متفکر، خلاق تربیت نمایند ولی امروزه در بیشتر مدارس ما، تدریس به معنب انتقال معلومات به ذهن دانش آموز می باشد، با این روش کم کم ذهن دانش آموزان انباشته از مطالبی می شود که با نیاز و فکرشان متناسب نیست و این امر باعث یادگیری طوطی وار مطالب و احساس کسالت زمینه رکود و دلزدگی از فعالیت های علمی را نیز فراهم می- نماید. در فرآیند آموزشی، یکی از مواردی که تعلیم و تربیت کشور ما را تحت تاثیر قرار داده و ضایعات جبران ناپذیری را در جریان یاددهی – یادگیری، مخصوصا در حیطه شناختی، متوجه دانش آموزان در مقاطع مختلف می کند مسئله عدم بهره گیری از روش های تدریس فعال در جریان یاددهی – یادگیری است. تحقیقات انجام شده در این زمینه بیانگر آن است که هنوز بسیاری از معلمان، بیشترین زمان کلاس خود را صرف ارائه مطالب یا شرح سوال هایی می کنند که صرفا جمع آوری مجدد حقایق ساده علمی را می طلبد و فقط یک درصد از زمان صرف شده در کلاس درس را به سوال هایی اختصاص می دهند که به پاسخ متفکرانه نیاز دارد.