بررسی تاثیر فضای مجازی بر میزان تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان دختر نارساخوان در دوران کرونا

تعلل ورزی تحصیلی یکی از مشکلات عمده در نظام آموزشی است که در کودکان نارساخوان بیشتر از دانش آموزان عادی مشهود است. از سویی در دوران پساکرونا، استفاده از فضای مجازی به عنوان ردپایی از دوران کرونا به شکل یک تغییر آموزشی همچنان موجود است که با تمام چالش هایی که دارد می تواند فرصت هایی را برای دانش آموزان نارساخوان به وجود آورد. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر فضای مجازی بر میزان تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان دختر نارساخوان در دوران پساکرونا بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر نارساخوان مقطع ابتدایی که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ در شهر ایلام مشغول به تحصیل بودند، می باشد. نمونه پژوهش شامل ۴۰ دانش آموز نارساخوان بود این دانش آموزان با استفاده از مصاحبه بالینی تشخیصی شناسایی شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند (۲۰نفر برای هر گروه.) در گروه آزمایش در کنار آموزش حضوری از ابزارهای فضای مجازی از جمله نرم افزار شاد استفاده گردید در این پژوهش از پرسش نامه تعلل ورزی تحصیلی تاکمن (۱۹۹۱) استفاده شد. پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ ۹۰/۰ برآورد شد. در حالی که گروه کنترل تنها به صورت حضوری آموزش دیدند برای تحلیل داده ها از آزمون آماری تی مستقل توسط نرم افزار ۲۲SPSS استفاده شد. یافته ها نشان داد دانش آموزانی که در کنار آموزش حضوری از ابزارهای فضای مجازی بهره مند شدند میزان تعلل ورزی کمتری داشتند (P<۰/۰۰۰,T=۱۷/۷).