نقش خودآگاهی معلمان بر توسعه فردی و روابط بین فردی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خودآگاهی معلمان بر توسعه فردی و روابط بین فردی انجام شد. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی معلمان شهر کرج در سال ۱۳۹۸ بود. روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده بود و با استفاده از این روش تعداد ۱۵۰ نفر از معلمان شهرستان کرج به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها در پژوهش حاضر از پرسشنامه خودآگاهی، مهارت های بین فردی و توسعه فردی استفاده شده است. برای تحلیل داده های پژوهش حاضر از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد و برای این منظور از ابزار آماری SPSS بهره گرفته شد. نتایج بدست آمده از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین خود آگاهی با توسعه فردی (۳۹/۰=r) و روابط بین فردی (۶۶/۰=r) ارتباط خطی معناداری وجود دارد (۰۵/۰>p). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد خودآگاهی ۶۶ درصد از واریانس های روابط بین فردی و ۳۹ درصد از واریانس های توسعه فردی در معلمان را به صورت معنی داری پیش بینی می کند. بر این اساس می توان نتیجه گرفت خودآگاهی از عوامل تاثیر گذار در روابط بین فردی و توسعه فردی می باشد.