بررسی مهارت های کنترل عواطف و سازگاری با محیط مدرسه

نوجوانی دوران حساسی اززندگی هر فرداست، به تعبیری می توان آن رادوران بحران نامید. این دوران توام با هیجان های شدید، احساس عدم اطمینان، ناسازگاری و پرخاشگری است. دراین دوران اجتماع ازنوجوانان می خواهد که مستقل باشند و روابط خود را با بزرگسالان تغییر دهند و سازگاری و آمادگی شغلی پیدا کنند. در حالی که نوجوانان اغلب کج خلق، بدبین، تندخو و تهاجمی هستند. در واقع این دوران را می توان دوران تضادها، توصیف کرد، زیرا نوجوانان برای صمیمیت تلاش میکنند، اما خود از صمیمیت می ترسند و اغلب از آن اجتناب می کنند، علیه کنترل شورش می کنند. آنها معمولا بسیار خودمدار و کمرو هستند و با دنیای خود، اشتغال ذهنی دارند. در چنین شرایطی نوجوانان به شدت احساس بی ثباتی و گم گشتگی می کنند که برای آنها بسیار تنش زا و اضطراب آور است. سازگاری مستلزم تغییر دادن و تغییر یافتن و تلاشی است برای مهار کردن تنش ها به شیوه های موثر که در رابطه با نوجوانان که با استرس های دوران بلوغ رو به رو هستند، اهمیت ویژه ای دارد. رویارویی با مشکلات ناسازگاری دانش آموزان در مدرسه همیشه یکی از دغدغه های نظام آموزشی و تربیتی به شمار می آید.