ارتباط عدم تحمل بلاتکلیفی، راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و اضطراب بیماری کرونا با رفتارهای خودمراقبتی در طی دوران همه گیری کووید-۱۹

رفتارهای خودمراقبتی به عنوان کلید مقابله موثر با ویروس کرونا شناخته شده اند. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین عدم تحمل بلاتکلیفی، راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و اضطراب بیماری کرونا با رفتارهای خودمراقبتی در دوران همه-گیری کووید-۱۹ انجام شد. جامعه آماری، افراد بزرگسال (بازه سنی ۱۸ تا ۴۵ سال) بودند. نمونه ۳۸۶ نفری با روش نمونه-گیری در دسترس و از طریق فراخوان اینترنتی در شبکه های اجتماعی مجازی انتخاب شد. جمع آوری داده ها با پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک محقق ساخته، پرسشنامه رفتارهای خودمراقبتی در برابر کرونا (پویان فرد و همکاران، ۱۳۹۹)، مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی (فرستون و همکاران، ۱۹۹۴)، پرسشنامه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان – فرمت کوتاه (گارنفسکی و همکاران، ۲۰۰۶) و مقیاس اضطراب بیماری کرونا ویروس (علی پور و همکاران، ۱۳۹۸) انجام شد. داده ها با آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسه مراتبی تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل شده حاکی از آن است که بین دو خرده مولفه متغیر عدم تحمل بلاتکلیفی (ابهام پریشان کننده و ناتوان کننده است و باید از وقایع منفی دوری کرد)، راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و اضطراب بیماری کرونا با رفتارهای خودمراقبتی ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد (۰۵/۰>P). همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که از بین متغیرهای مذکور فقط متغیر اضطراب بیماری کرونا، پیش بینی کننده مثبت و معنادار رفتارهای خودمراقبتی است (۰۱/۰>P ). از نتایج می توان به منظور تعیین اولویت های آموزشی و درمانی با هدف کمک به افزایش سطح رفتارهای خودمراقبتی در برابر بیماری کرونا بهره برد.