بررسی میزان بیان اونکوپروتئین گانکیرین در رده های سلولی سرطان تخمدان و معده مقاوم و حساس به داروهای ضد سرطان
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 57
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-28-161_002
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: بروز فنوتیپ مقاومت چند دارویی از مهم ترین دلایل ناکارآمد بودن رژیم های شیمی درمانی است. گانکیرین از معدود پروتئین های انکوژنی است که به عنوان تنظیم کننده منفی مسیرهای مهم سرکوبگر تومور نقش مهمی را در پیشبرد روند سرطانی شدن سلول ها ایفا می نماید. در این مطالعه، در یک غربالگری اولیه به مقایسه میزان بیان پایه گانکیرین در سلول های مقاوم به داروی سرطان تخمدان و معده انسانی با سلول های والد حساس به دارو، پرداخته شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، میزان بیان انکوپروتئین گانکیرین در سطح mRNA و پروتئین در رده های سلولی مقاوم به دارو با بیان آن در رده های سلولی والد حساس به دارو به ترتیب با استفاده از تکنیک های Real Time RT-PCR و Western Blotting مقایسه شد.
یافته ها: نتایج به دست آمده نشان دهنده کاهش معنی دار بیان گانکیرین در سلول های سرطان تخمدان مقاوم به دارو (A۲۷۸۰/RCIS بیان کننده ترانسپورترهای مقاومت داروییMRP۲ ) (۰۰/۰p=) در مقابل رده سلولی والد حساس به دارو در سطح mRNA بود (۲۴۰/۰p=). هم چنین بیان گانکیرین در رده های سلول سرطان معده مقاوم (EPG۸۵-۲۵۷/RDB بیان کننده ترانسپورترهای مقاومت دارویی MDR ۱) در سطح mRNA و پروتئین کم تر از سلول والد حساس به داروی آن بود.
استنتاج: در مجموع نتایج این تحقیق نشان دهنده ارتباط معکوس بین میزان بیان گانکیرین با بروز فنوتیپ مقاومت دارویی از طریق افزایش بیان پمپ های ترانسپورتر دارویی بود. لذا، این فرضیه پیشنهاد می شود که افزیش بیان ترانسپورترهای دارویی می تواند مهارکننده خواص مهاجم تومورزا در سلول های سرطانی باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم طاهری
کارشناسی ارشد بیوشیمی، گروه بیوشمی، دانشکده علوم، پیام نور مشهد، مشهد، ایران
خدیجه جامی الاحمدی
. استادیار، گروه بیوتکنولوژی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران ۳. مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی، پژوهشکده فناوریهای نوین دارویی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
فاطمه کلالی نیا
دانشیار، مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی، پژوهشکده فناوریهای نوین دارویی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :