بررسی مضمون فقر در شعر حافظ ابراهیم و پروین اعتصامی

یکی از مهم ترین مشکلات اجتماعی که همواره مورد توجه شاعران متعهد قرار داشته است پدیده فقر و عوامل پیدایش وپیامدهای ناشی از آن است. حافظ ابراهیم و پروین اعتصامی در اشعار خود ضمن بررسی موضوع فقردر جامعه به ذکرعلتها و پیامدهای ناشی از آن پرداخته و راهکارهایی برای ریشهکن کردن این مشکل ارائه دادهاند . در این پژوهشتلاش می شود با استفاده روش توصیفی و شیوه تحلیل محتوا، به بررسی تطبیقی پدیده فقر و مهم ترین عوامل و مظاهر آندر شعر حافظ ابراهیم و پروین اعتصامی پرداخته شود. بررسی شعر دو شاعر در این زمینه نشان می دهد که هر دو، شاعر،حاکمان و فقدان آگاهی اجتماعی در میان توده های مردم را به عنوان مهمترین عوامل فقر دانسته و یتمان را به عنوان مظاهرو جلوه های فقر در جامعه مطرح کرده اند و از دعوت مردم به دستگیری از فقرا و دعوت از حاکمان برای رسیدگی به احوالفقرا، به عنوان مهم ترین راه های مبارزه با فقر سخن گفته اند.