تاثیر کاربرد غلظت های مختلف اسید سالیسیلیک بر برخی از خصوصیات فیزیکوشیمیایی انگور رقم ’شاهرودی‘
محل انتشار: مجله علوم باغبانی، دوره: 37، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 68
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHSUM-37-1_001
تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1402
چکیده مقاله:
در این مطالعه، تاثیر غلظت های مختلف اسیدسالیسیلیک بر برخی از خصوصیات فیزیکی و بیوشیمیایی انگور رقم ’شاهرودی‘ طی سال ۱۳۹۳ مورد مطالعه قرار گرفته است. آزمایش بر روی بوتههای ۱۳ ساله در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. بوتهها و خوشه ها دو هفته پس از تشکیل میوه با محلول اسیدسالیسیلیک با غلظتهای صفر، ۱، ۲ و ۳ میلیمولار به صورت یکنواخت محلولپاشی شدند. ارزیابی صفات کمی و کیفی پس از برداشت میوه ها صورت گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که کاربرد اسید سالیسیلیک بر کلیه صفات اندازهگیری شده در سطح احتمال ۱ درصد معنیدار بود. اثر بلوک به جزء در مورد صفت فنل کل و فلاونوئید در سایر صفات اندازهگیری شده معنیدار نبود. مقایسه میانگین دادهها نشان داد که در مورد صفات کلرفیلa، b، کل و کارتنوئیدها تیمار ۲ میلیمولار اسید سالیسیلیک بهترین تیمار بود. در مورد صفات pH، نسبت قند به اسید و TSS تیمار شاهد بیشتر از سایر تیمارها بود. بیشترین میزان عملکرد به میزان ۳/۳۱ کیلوگرم به ازای هر بوته در تیمار ۲ میلیمولار اسید سالیسیلیک و کمترین مقدار در تیمار شاهد به میزان ۲۱ کیلوگرم به ازای هر بوته مشاهده شد. در مورد مقدار ترکیبات فنلی بیشترین میزان در تیمار ۲ میلیمولار بر لیتر اسید سالیسیلیک (۲۰/۱۳۷ میلی گرم گالیک اسید در ۱۰۰ گرم نمونه تازه) و کمترین مقدار در تیمار شاهد مشاهده شد. بیشترین مقدار مواد جامد محلول در تیمار شاهد (۳۴/۱۸ درصد بریکس) و کمترین آن در تیمار ۲ میلیمولار در لیتر اسید سالیسیلیک (۹۵/۱۶درصد بریکس) مشاهده شد. بر این اساس کاربرد غلظت ۲ میلیمولار اسید سالیسیلیک بهترین غلظت بوده و شاهد کمترین تاثیر را در بهبود صفات ثبت شده داشت. بنابراین کاربرد اسید سالیسیلیک دو هفته پس از تشکیل میوه با غلظت ۲ میلیمولار می تواند بعنوان تیمار مناسبی جهت افزایش خصوصیات کمی و کیفی انگور رقم ’شاهرودی‘ بکار برده شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمود حسن آبادی
دانشگاه فردوسی مشهد
مجید عزیزی
دانشگاه فردوسی مشهد
غلامحسین داوری نژاد
دانشگاه فردوسی مشهد
حجت اله بداقی
دانشگاه صنعتی شاهرود
حسین حکم آبادی
مرکز تحقیقات کشاورزی شاهرود
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :