اثر محلول پاشی آسکوربات و جیبرلین بر محتوی رنگیزه ای و بیومارکر های تخریب در گیاه دارویی مریم گلی (Salvia officinalis L.) در شرایط تنش شوری
محل انتشار: مجله پژوهش های به زراعی، دوره: 15، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 47
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCPR-15-1_005
تاریخ نمایه سازی: 24 آبان 1402
چکیده مقاله:
به منظور بررسی اثر محلول پاشی آسکوربات و جیبرلین بر محتوی رنگیزه ای و بیومارکر های تخریب در گیاه دارویی مریم گلی (Salvia officinalis L.) در شرایط تنش شوری ، تحقیقی در سال ۱۳۹۳ در گلخانه شهرداری منطقه ۱۵ به مرحله اجرا در آمد . آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار اجرا گردید . عامل های آزمایشی تنش شوری در ۴ سطح صفر ، ۲۵ ، ۵۰ و ۷۵ میلیمولار از منبع نمک طعام (Nacl) ، آسکوربات در دو سطح ۰ و ۴ میلی مولار و جیبرلین در دو سطح ۰ و ۲ میلی مولار در نظر گرفته شدند . مقایسه میانگین اثر ساده تنش شوری نشان داد که این عامل سبب کاهش معنی دار میزان کلروفیل ها و افزایش بیومارکر های تخریب گردید ، هرچند از نظر محتوی دی تیروزین ، مقادیر شوری ۵۰ و ۷۵ میلی مولار در یک گروه آماری قرار گرفتند . محلولپاشی ۴ میلی مولار آسکوربات و ۲ میلی مولار جیبرلین نیز سبب نزول تمامی بیومارکرها و افزایش رنگیزه های فتوسنتزی گردیدند . نتایج مقایسه میانگین اثرات متقابل معنی دار نشان داد که در وضعیت عدم اعمال تنش شوری ، کاربرد آسکوربات منجر به افزایش کاروتنوئید نگردید ولی در شوری های متوسط (۵۰ میلی مولار) و شدید (۷۵ میلی مولار) مصرف آنها کاروتنوئید را بالا برد .
نویسندگان
علیرضا پازکی
دانشیار
راحله همتی
ارشد