اثر ضدمیکروبی عصاره آبی تلخه بر باکتری های اشرشیا کلی، سالمونلا تیفی، لیستریا مونوسیتوژنز و باسیلوس سرئوس در شرایط برون تنی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 36
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FSCT-20-143_011
تاریخ نمایه سازی: 27 آبان 1402
چکیده مقاله:
گیاه تلخه به عنوان یک داروی پایین آورنده قند خون شناخته میشود و خواص ضدمیکروبی عصارهها و اسانسهای تولیدی از آن به اثبات رسیده است؛ بنابراین، این مطالعه با هدف استخراج عصاره آبی گیاه تلخه و بررسی فعالیت ضدمیکروبی آن انجام شد. استخراج عصاره آبی تلخه با استفاده از روش خیساندن صورت گرفت. فعالیت ضد باکتریایی عصاره آبی تلخه در برابر باکتریهای اشرشیا کلی، سالمونلا تیفی، لیستریا مونوسیتوژنز و باسیلوس سرئوس با استفاده از روشهای دیسک دیفیوژن آگار، چاهک آگار، حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی بررسی گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که فعالیت ضدمیکروبی عصاره وابسته به غلظت بوده و بالاترین قطر هاله عدم رشد در غلظت ۱۰۰ میلی گرم در میلی لیتر عصاره مشاهده گردید. بر اساس آزمون های دیسک دیفیوژن آگار و چاهک آگار، باکتری لیستریا مونوسیتوژنز بالاترین و اشرشیا کلی، سالمونلا تیفی و باسیلوس سرئوس کمترین قطر هاله عدم رشد را به خود اختصاص دادند. حداقل غلظت مهارکنندگی برای باکتری های اشرشیا کلی، سالمونلا تیفی، لیستریا مونوسیتوژنز و باسیلوس سرئوس به ترتیب برابر با ۶۴، ۶۴، ۱۶ و ۳۲ میلی گرم در میلی لیتر به دست آمد و مقادیر حداقل غلظت کشندگی برای این باکتری ها به ترتیب ۵۱۲، ۵۱۲، ۲۵۶ و ۲۵۶ میلی گرم در میلی لیتر بود. بطور کلی، باکتری های گرم مثبت در مقایسه با انواع گرم منفی در برابر عصاره حساس تر بودند. رشد باکتری های پاتوژن و بیماری های منتقله از این باکتریها را میتوان با استفاده از ترکیبات ضد میکروب طبیعی مانند عصاره آبی گیاه تلخه کنترل نمود.
کلیدواژه ها:
Russian knapweed ، Antimicrobial activity ، Aqueous extract ، Pathogenic bacteria ، Foodborne diseases. ، گیاه تلخه ، فعالیت ضدمیکروبی ، عصاره آبی ، باکتری های پاتوژن ، بیماری های ناشی از غذا.
نویسندگان
Hassan Barzegar
Associate Professor, Department of Food Science and Technology, Faculty of Animal Science and Food Technology, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Mollasani, Iran.
Behrooz Alizadeh Behbahani
Associate Professor, Department of Food Science and Technology, Faculty of Animal Science and Food Technology, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Mollasani, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :