مطالعه تاثیر دکستروز، والین، گلیسین، تیامین و دماهای مختلف بر سرعت رشد لاکتوباسیلوس کازئی در شیر

در سالهای اخیر تحقیقات متعددی در زمینه اثرات مفید لاکتوباسیلوس کازئی، یکی از باکتری های پروبیوتیک، بطور تجربی روی حیوانات و انسان انجام گرفته است. اولین قدم جهت استفاده از میکروارگانیسم های مناسب برای تهیه فرآورده های پروبیوتیک شیر، شناسائی شرایط رشد آنها در شیر و عوامل موثر بر آن می باشد. در این تحقیق تاثیر دکستروز، والین، گلیسین، تیامین و دماهای مختلف بر سرعت رشد لاکتوباسیلوس کازئی در شیر مورد مطالعه قرار گرفته است. برای انتخاب دمای مناسب رشد میکروارگانیسم از گرمخانه های ۳۸، ۴۰، ۴۲ و ۴۴ درجه سانتیگراد استفاده شد و اسیدیته نمونه های شیر بعنوان شاخص رشد باکتری در ابتدا و در طول گرمخانه گذاری اندازه گیری گردید. برای ارزیابی تاثیر مقادیر ویتامین B۱ بر رشد، از غلظتهای صفر، ۵، ۱۰ و ۱۵ پی پی ام (PPM)، برای ارزیابی اثر دکستروز از غلظت های صفر، ۰.۴، ۰.۶، ۰.۸ و یک درصد دکستروز و برای ارزیابی تاثیر گلیسین و والین از غلظت های صفر، ۳۰، ۶۰، ۹۰ و ۱۲۰ پی پی ام آنها استفاده گردید و اسیدیته نمونه های شیر در ساعات صفر، ۱، ۲، ۳، ۴ و ۵ گرمخانه گذاری (۴۲ درجه سانتیگراد) اندازه گیری شد. سرعت افزایش اسیدیته در دماهای ۴۴ و ۴۲ درجه سانتیگراد بطور معنی دار از سایر دماها بیشتر بود (P<۰.۰۵). افزون غلظت های مختلف دکستروز، والین و گلیسین تاثیر معنی داری روی سرعت افزایش اسیدیته نمونه های شیر نداشت (P<۰.۰۵). افزون تیامین نیز بر سرعت افزایش اسیدیته تاثیر معنی داری نداشت، ولی ظاهرا قدرت تولید آنزیمهای پروتئولیتیک و گاز توسط این باکتری تقویت می گردد