استفاده از فناوری خشک کردن و انجماد (دهیدروفروزن) در افزایش ماندگاری برگههای چغندرقرمز

چکیده استفاده از تکنولوژیهای ترکیبی میتواند سبب کاهش معایب تکنیکهای گوناگون در کاربرد مستقل هر یک از آنها گردد. در این پژوهش استفاده از کاربرد فرآیند اسمزی و هوای داغ و ترکیبی از خشک کردن و انجماد در  چغندرقرمز مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش، برشهای چغندر قرمز به صورت ورقهای و مکعبی تهیه و در محلول نمک به عنوان عامل اسمزی و ترکیب اسید سیتریک و آسکوربیک در دو سطح ۱/۰ و ۳/۰ درصد قرار داده شد. نمونههای ورقهای به مدت ۷۵ دقیقه و نمونههای مکعبی به مدت ۱۱۵ دقیقه در خشککن آبگیری شدند و پس از آن در ظروف پلی اتیلنی بستهبندی شدند و در فریزر با دمای ۲۵– درجه سانتیگراد قرار گرفتند. در روز صفر و بعد از یک ماه آزمونهای اسیدیته، فعالیت آبی، پردازش رنگ و خصوصیات بافتی تیمارها بررسی گردید. نتایج آنالیز آماری دادهها با استفاده از نرمافزار Spss نسخهی۲۰ بر پایهی طرح کاملا تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمونهای مختلف در بازه یک ماه نشان داد که تیمار مکعبی ۳/۰ نسبت به سایر تیمارها بهترین و نزدیکترین خصوصیات را از نظر بافت، رنگ و ویژگیهای کیفی به نمونه تازه چغندر قرمز داشت.