تاثیر پارامترهای عملیاتی بر کارایی فرآیند نانوفیلتراسیون آب پرس تفاله چغندرقند مصطفی شهیدی نوقابی۱، ۲ ، سید محمد علی رضوی۳، سید محمود موسوی۴، محمد الهی۵

چکیده آب پرس تفاله چغندر قند یکی از پسآب های کارخانجات تولید قند است که امروزه در بسیاری از کارخانه ها بدون هیچ فرآیند تصفیه ای، به دیفوزیون برگشت داده می شود . اما به نظر می رسد تصفیه آن قبل از ورود به دیفوزیون توسط سیستم های غشایی تاثیر مطلوبی بر راندمان کارخانه های قند داشته باشد. در این پژوهش، از غشاء نانوفیلتراسیون AFC۸۰ ، جهت بررسی شار تراوه، درصد گرفتگی و میزان درصد دفع ساکارز و مهمترین یون های ملاس زا در صنعت قند (سدیم و پتاسیم) در شرایط عملیاتی مختلف استفاده شد. آب پرس تفاله چغندر قند از کارخانه قند آبکوی مشهد تهیه شد و اثر پارامترهای عملیاتی فرآیند نظیر دما (در سه سطح ۲۵، ۴۰ و ۵۵ درجه سانتی گراد)، اختلاف فشار (در سه سطح ۱۰، ۱۵ و ۲۰ بار) بر کارایی فرآیند نانوفیلتراسیون (شار جریان تراوه، گرفتگی غشاء و در صد دفع ) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بیشترین شار تراوه در دمای ۵۵ درجه سلسیوس و فشار bar ۲۰ حاصل می شود و مقدار میانگین آن در حالت پایا kg/m۲h ۲۷/۴۹ است. کمترین مقدار شار در دمای ۲۵ درجه سلسیوس و فشار bar ۱۰ حاصل شد و مقدار آن kg/m۲h ۶۳/۱۴ بود. همچنین بیشترین درصد گرفتگی در دمای ۵۵ درجه سلسیوس و فشار bar ۲۰ ، و کمترین در صد گرفتگی در دمای ۲۵ درجه سلسیوس و فشار bar ۱۵ ایجاد گردید. به علاوه بیشترین درصد دفع یون های سدیم و پتاسیم ( به ترتیب ۳/۸۳% و ۵/۷۲%) در دمای ۲۵ درجه سلسیوس و فشار bar ۲۰، و کمترین درصد دفع آنها (به ترتیب ۳/۷۴% و ۰۵/۶۹%) در در دمای ۵۵ درجه سلسیوس و فشار bar ۱۰ بدست آمد. درصد دفع ساکارز در تمام شرایط عملیاتی به کار گرفته شده در این تحقیق، بالای ۹۵% بود و تغییر شرایط عملیاتی تاثیر قابل توجهی بر میزان آن نداشت.