حذف پاراکلروفنل از محلول های آبی با استفاده از پوست بلوط اصلاح شده با اسید سولفوریک: بررسی سینتیک و ایزوترم جذب
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 67
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JEHE-2-4_007
تاریخ نمایه سازی: 8 آذر 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: حضور پاراکلروفنل در محیط زیست به دلیل سمیت بالا، سرطانزایی و جهش زا بودن، ایجاد بوی قوی و پایداری در محیط زیست به عنوان آلاینده دارای تقدم میباشد. هدف از این مطالعه ارزیابی حذف پاراکلروفنل از محلولهای آبی با استفاده از پوست بلوط اصلاح شده توسط اسیدسولفوریک میباشد.
مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه تجربی بوده و از پوست بلوط از جنس Quercus persica گونه ایرانی به عنوان جاذب استفاده شده است. اثر پارامترهای pH، زمان تماس، دوز جاذب و غلظت اولیه پاراکلروفنل بر روی جذب به صورت آزمایشهای ناپیوسته مورد بررسی قرار گرفت. ویژگیهای جاذب خام و اصلاح شده با اسید سولفوریک توسط اسپکتروسکوپیFTIR ، تصویر میکروسکوپ الکترونی رویشی(SEM) و پراش اشعه ایکس(XRD) بررسی گردید. مدلهای ایزوترمی لانگمویر، فروندلیچ و سینتیک درجه اول و دوم کاذب برای بررسی تطابق دادههای تجربی بررسی شد.
یافتهها: نتایج آزمایش نشان داد که کارایی حذف پاراکلروفنل با افزایش زمان تماس و دوز جاذب ارتباط مستقیم و با افزایش pH و غلظت اولیه پاراکلروفنل رابطه معکوس دارد. حداکثر ظرفیت جذب پاراکلروفنل توسط جاذب اصلاح شده با اسیدسولفوریک mg/g ۳۳/۳ و حداکثر راندمان حذف پاراکلروفنل به میزان ۸۷ درصد در pH برابر۴ بهدست آمد. جذب پاراکلروفنل با مدل ایزوترمی فروندلیچ (۹۲/۰< ) و سینتیک درجه دوم کاذب با (۹۴/۰< ) تطابق بیشتری داشت.
نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که پوست بلوط اصلاح شده با اسید سولفوریک کارایی نسبتا مناسبی در حذف پاراکلروفنل دارد. با توجه به اینکه پوست بلوط ماده ای زائد است، استفاده از این جاذب میتواند در حذف آلاینده پاراکلروفنل از فاضلاب مفید باشد.
کلیدواژه ها:
Chestnut shell ، Isotherm ، Kinetic ، P-chloro phenol ، Water solution ، پاراکلروفنل ، پوست بلوط ، اسیدسولفوریک ، ایزوترم ، سینتیک.
نویسندگان
حاتم گودینی
گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران
فاطمه طاهری
گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران
بهرام کمره ئی
گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران
پروین مصطفایی
گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران
صدیقه سعیدی
گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :