مدل یابی ارتباط عملکرد خانواده با سرزندگی تحصیلی با نقش میانجی سازگاری اجتماعی و بی صداقتی تحصیلی در میان دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان ثلاث باباجانی

هدف این پژوهش مدل یابی ارتباط عملکرد خانواده با سرزندگی تحصیلی با نقش میانجی سازگاری اجتماعی و بی صداقتی تحصیلی در میان دانش آموزان دوره متوسطه دوم بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه ی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان ثلاث باباجانی در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ است که شامل ۱۸۴۷ دانش آموز است . از طریق جدول مورگان ۳۰۴ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه سرزندگی تحصیلی دهقانزاده و حسین علی (۱۳۹۱) و پرسشنامه بی صداقتی تحصیلی مک کیب و تروینو (۱۹۹۷)، پرسشنامه عملکرد (کارکرد) خانواده (Fad) و پرسشنامه سازگاری اجتماعی استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که هرچند کل مدل از برازش نسبی برخوردار بود و ضرایب همبستگی از عملکرد خانواده به سوی سرزندگی تحصیلی معنی دار بود، در کل سازگاری اجتماعی قادر به میانجی گری رابطه بین عملکرد خانواده و سرزندگی تحصیلی بود؛ اما بی صداقتی تحصیلی نمی تواند به عنوان متغیر میانجی بین سازگاری اجتماعی و سرزندگی تحصیلی باشد همچنین ضرایب استاندارد و سطح معنی داری برای مسیر عملکرد خانواده به سرزندگی تحصیلی و همچنین سازگاری اجتماعی به سرزندگی تحصیلی مثبت و معنی دار می باشد و می توان با اطمینان ۹۵ درصد بیان کرد که مسیر مستقیم این متغیرها معنی دار بوده و عملکرد خانواده و سازگاری اجتماعی بر سرزندگی تحصیلی تاثیر مستقیم و معنی داری دارند