اقدام پژوهی : چگونه توانستم کمرویی دانش آموزم مهدی را در ارتباط با دوستان و.... برطرف نمایم ؟

طبق نظر متخصصان، کمرویی یکی از جدی ترین مسائل کودکان و نوجوانان می باشد که از همان دوران اولیه رشد قابل مشاهده است و می تواند به ایجاد مشکلات در زمینه های مختلف سلامت روانی مثل : کاهش اعتماد به نفس ، عزت نفس و خودپنداره پائین ، احساس کم ارزشی ، احساس گناه، اضطراب، مشکلات ارتباطی ، افسردگی ، ضعف مهارت های اجتماعی ، مسائل تحصیلی ، حالت عصبی ، مسائل روان پزشکی و .... منجر بشود. تحقیق و پژوهش حاضر در سال}خرداد تا آبان ۱۴۰۰{ در مدرسه دولتشاه کمالوند واقع در ناحیه ۲ استان لرستان، شهرستان خرم آباد صورت گرفته است .هدف تحقیق حاضر برطرف کردن کمرویی و انزوای دانش آموز هدف}مهدی { دانش آموز پایه دوم در ارتباط با دوستان و همسالان و ..... و افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس دانش آموز هدف در ارتباط با دوستان و .... انجام گرفته است . روش تحقیق و پژوهش حاضر، روش توصیفی می باشد و ابزار تحقیق فوق شامل مشاهده، پرسشنامه و مصاحبه می باشد. یافته ها و نتایج حاصل از پژوهش نشان دهنده آن است که کمرویی دانش آموز بیشتر جنبه اکتسابی دارد و جنبه ارثی آن خیلی کم است و با شناسایی به موقع قابل درمان است و زمانی که کمرویی در همان دوران اولیه تشخیص داده شود، خیلی سریع درمان میشود و اعضای خانواده بخصوص پدر و مادر در کاهش و افزایش کمرویی دخیل هستند و همچنین نوع برخورد معلم نیز تاثیرات خود را در کاهش کمرویی را داراست . برقراری یک رابطه دوستانه با افراد دارای کمرویی باعث برطرف شدن استرس و اضطراب و کمرویی آنان میشود. کمرویی یک هیجان پنهان و نادیده گرفته شده است که در زندگی بسیاری از افراد آشفتگی و هرج و مرج را بروز داده است . خجالتی بودن و کمرو بودن یا گوشه گیری ممکن است بخشی از شخصیت کلی یک دانش آموز بوده، یا پاسخ خاص موقعیتی ، به یک عامل استرس زای مخصوص باشد. موقعیتی که کودک و دانش آموز در آن قرار دارد ممکن است در آینده به علائم دیگری مثل : کمبود اعتماد به نفس در ورود به موقعیت های اجتماعی و ناراحتی و سر باز زدن از ظاهر شدن در حضور دیگران باشد. غفلت در رفع مشکلات دانش آموزان و بی توجهی به آنان خسارت های جبران ناپذیری به وجود می آورد و وقتی که بخواهیم مشکل کمرویی دانش آموز را بررسی کنیم باز به همین دوران کودکی ، کودک بر می گردیم . مدرسه به عنوان اولین جایگاه رسمی تجربه ی اجتماعی کودکان، می تواند نقش تعیین کنندهای در تقویت و یا پرورش مهارتهای اجتماعی داشته باشد. در خیلی از موارد کمرویی در محیط مدرسه و کلاس درس تقویت می شود. هر کس دو دل بودن یا خجالتی بودن را در محیط های جدید اجتماعی احساس کرده است . به این حال بعضی وقت ها کمرویی ممکن است از طریق تداخل در حداکثر رشد اجتماعی کودکان و نوجوانان یادگیری آنها را محدود می کند. اگر کمرویی به عنوان یکی از خصلت های رشدی شکل بگیرد، این کودکان ممکن است آسیب پذیر باشند و حتی ممکن است گروه همسالان و دوستان آنها را طرد کنند. کودکان کمرو شانس خیلی کمی برای رشد مهارت های اجتماعی خود ممکن است داشته باشند. در کودکانی که کمرویی به صورت مفرط وجود دارد و به دوران نوجوانی و بزرگسالی آن ها برسد، آنها به احتمال زیاد خودشان را منزوی و کمرو تر و گوشه گیر تر نشان بدهند و دوستان محدود و خیلی کمی دارند و روابطشان با جنس مخالف نسبت به همسالان کمتر است .