بررسی جایگاه تربیت در آموزش و پرورش دوره ابتدایی

جایگاه تربیت در ساختار نظام آموزش و پرورش از جمله موضوعات به روز، مهم و دورانساز جامعه اسلامی ماست . مقوله تربیت از ابتدایی و اساسی ترین نیازها زندگی بشری است . در این پژوهش محقق به روش توصیفی -تحل یلی پس از مراجعه به منابع کتابخانه ای و ذکر بسترها، موانع موجود و تدابیر و اقدامات لازم، درصدد بررسی جایگاه تربیت در آموزش و پرورش دوره ابتدایی برآمده است . نتایج حاکی از آن است که نظام آموزش و پرورش در درون خود با چالش های مهمی در فرایند تربیت دانش آموزان مواجه است که سبب می گردد کار آیی آن به شدت تحت تاثیر قرار گیرد. این چالش ها مانع مهمی بر سر راه تحقق اهداف تربیتی در مدارس به شمار می روند . مولفه تربیت ، همزاد با انعطاف، عدم اجبار و تحم یل است ، اما آموزش رسم ی ، سازمان یافته و دارای قالب ی از پیش تع یین شده و غیر منعطف است . با توجه به لزوم یکپارچگی مقوله های تربیت و تعلیم ، ضرورت دارد در آموزش و پرورش، روشهای تعلیم و تربیت طوری طراحی شوند که معلمان و مربیان خود را هم زمان مسئول تربیت و تعلیم دانش آموزان بدانند. این امر حاصل نخواهد شد مگر اینکه اولا نگرش مسئولان آموزش و پرورش نسبت به مقوله های تربیت و تعلیم تغییر کند و متعاقب آناین نگرش به معلمان و مربیان نیز منتقل شود و ثانیا روشهای جدید تربیت همگام با تعلیم یعنی آموزش و پرورش یکپارچه به مجریان این برنامه ها در سطح مدارس آموخته شود.