مدل یابی ارتباط توانمندسازی روانشناختی با سرزندگی تحصیلی با نقش میانجی بهره وری منابع انسانی و بی صداقتی تحصیلی در میان دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان ایجرود

هدف این پژوهش مدل یابی ارتباط توانمندسازی روان شناختی با سرزندگی تحصیلی با نقش میانجی بهره وری منابع انسانی و بی صداقتی تحصیلی در میان دانش آموزان دوره متوسطه دوم بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه ی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان ایجرود در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ است که شامل ۱۸۴۷ دانش آموز است . از طریق جدول مورگان ۳۰۴ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه سرزندگی تحصیلی دهقانزاده و حسین علی (۱۳۹۱) و پرسشنامه بی صداقتی تحصیلی مک کیب و تروینو (۱۹۹۷)، توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر شامل چهار مولفه معناداری ، شایستگی ، خودتصمیم گیری و تاثیر، با ضریب پایایی ۹۲/۰ و پرسشنامه استاندارد بهره وری منابع انسانی هرسی گلداسمیت شامل مولفه های توان، شناخت شغل ، حمایت سازمانی ، انگیزش، بازخورد عملکرد، سازگاری محیطی و اعتبار با ضریب پایایی ۹۳/۰ استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که هرچند کل مدل از برازش نسبی برخوردار بود و ضرایب همبستگی از توانمندسازی روان شناختی به سوی سرزندگی تحصیلی معنی دار بود، در کل بهره وری منابع انسانی قادر به میانجی گری رابطه بین توانمندسازی روان شناختی و سرزندگی تحصیلی بود؛ اما بی صداقتی تحصیلی نمی تواند به عنوان متغیر میانجی بین بهره وری منابع انسانی و سرزندگی تحصیلی باشد همچنین ضرایب استاندارد و سطح معنی داری برای مسیر توانمندسازی روان شناختی به سرزندگی تحصیلی و همچنین بهره وری منابع انسانی به سرزندگی تحصیلی مثبت و معنی دار می باشد و می توان با اطمینان ۹۵ درصد بیان کرد که مسیر مستقیم این متغیرها معنی دار بوده و توانمندسازی روان شناختی و بهره وری منابع انسانی بر سرزندگی تحصیلی تاثیر مستقیم و معنی داری دارند