بررسی اثر بخشی برنامه خودنظارتی- اقتصاد ژتونی مدرسه محور بر میزان توجه دانش آموزان پسر دارای اختلال بیش فعالی و نقص توجه

هدف از پژوهش حاضر، تعیین تاثیر برنامه خودنظارتی- اقتصاد ژتونی مدرسه محور بر دانش آموزان با اختلال نقص توجه/ بیش فعالی است. آزمودنی ها شامل تعداد ۴ نفر از دانش آموزان پسر پایه چهارم دبستان در مقطع سنی (۱۰ -۱۱) ساله در سالتحصیلی۱۴۰۰-۱۴۰۱ هستند که به روش نمونه گیری در دسترس، از یکی از مدارس مقطع ابتدایی ناحیه یک شهر تبریز که درفرم معلم (CSI-۴) و سپس توسط یک روانپزشک متخصص تشخیص بیش فعال و نقص توجه داده شدند. روش تحقیق از نوع طرح تک آزمودنی است که بر اساس آن رفتارهای آماج بی توجهی، بیش فعالی و تکانشگری، طی سه مرحله خط پایه (شامل مشاهده فراوانی این سه رفتار در آزمودنی ها)، مرحله مداخله (شامل آموزش راهبرد برنامه خودنظارتی- اقتصاد ژتونی و ثبت فراوانی این رفتارها توسط آزمودنی ها) و مرحله پیگیری (بررسی تداوم زمانی اثر برنامه خودنظارتی- اقتصاد ژتونی بر رفتارهای مذکور) مورد بررسی قرار گرفتند. در تحلیل داده های پژوهش، از تحلیل دیداری و ترسیم نمودار استفاده شد. در تحلیل دیداری، تغییرات حاصل از مداخله براساس سطح، روند و تغییرپذیری مشاهدات، بررسی و تفسیر شد. نتایج نشان داد که آموزش راهبرد برنامه خودنظارتی- اقتصاد ژتونی موجب افزایش میزان توجه و کاهش رفتارهای آماج بی توجهی و بیش فعالی و تکانشگری در دانش آموزان دارای اختلال نقص توجه / بیش فعالی می شود.