اثربخشی آموزش مدیریت استرس به شیوه رفتاردرمانی شناختی بر توانمند سازی مادران دانش آموزان ابتدایی در دوران پاندمی کرونا در شهرستان درگزین

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش مدیریت استرس به شیوه رفتاردرمانی شناختی بر توانمندسازی مادارن دانش آموزان ابتدایی در دوران پاندمی کرونا در شهرستان درگزین بود.روش بررسی: این پژوهش به روش نیمه آزمایشی و به صورت پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش انجام گرفت. جامعه آماری این مطالعه شامل کلیه مادران دانش آموزان دانشآموزان ابتدایی درسال تحصیلی ۰۱-۱۴۰۰ در شهرستان درگزین بود. روش نمونه گیری تصادفی ساده بود که حجم نمونه در دو گروه به صورت تصادفی ۱۹ نفر (۱۹ نفر گروه کنترل ، ۱۹ نفر گروه آزمایش) که در مجموع ۳۸ نفر انتخاب شدند. آزمودنی های دو گروه به پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی اسپیریتز پاسخ دادند. برای گروه آزمایش مطابق با معیارهای رورد و خروج ۸ جلسه هفته ای دو بار و هرجلسه به مدت ۶۰ دقیقه در مدرسه جلسات درمانی طبق پروتکل برگرفته ازکتاب مدیریت استرس با شیوه شناختی رفتاری تشکیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آنالیز تحلیل کواریانس انجام شد.یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش رفتاردرمانی شناختی بر افزایش توانمندسازی و خرده مقیاس های آن(معناداری، شایستگی، خودمختاری و اثرگذاری) مادارن دانش آموزان ابتدایی در دوران پاندمی کرونا در شهرستان درگزین تاثیر معنی داری داشته است (P<۰/۰۵).نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت برنامه آموزش رفتاردرمانی شناختی موجب بهبود و افزایش توانمندسازی مادارن دانشآموزان ابتدایی در دوران پاندمی کرونا می شود؛ بنابراین برنامه آموزشی می تواند جز برنامه های مداخلاتی در قرار گیرد.