نقش میانجی ریاکاری سازمانی در رابطه بین سکوت سازمانی با شایعه سازمانی در سازمان های آموزشی دولتی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی ریاکاری سازمانی در رابطه بین سکوت سازمانی با شایعه سازمانی است، جامعه آماری این پژوهش کلیه معلمان مقطع ابتدایی شهرستان فارسان بودند، که تعداد آن ها ۶۵۰ نفر است، با توجه به حجم هر منطقه با استفاده از فرمول کوکران ۲۴۲ نفر حجم نمونه انتخاب گردید و افراد نمونه با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم هر طبقه انتخاب انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسش نامه استاندارد ریاکاری سازمانی قلیچ اوغلو و همکاران (۲۰۱۹) ، پرسش نامه استاندارد سکوت سازمانی کاهوچی و دمیرتاش (۲۰۱۳) ، پرسش نامه استاندارد شایعه سازمانی داگلی و هان (۲۰۱۸) بود که روایی پرسشنامه ها بر اساس روایی محتوایی، صوری و سازه مورد بررسی قرار گرفتند و پس از اصطلاحات لازم روایی مورد تائید قرار گرفت و از سوی دیگرپایایی پرسش نامه ها با روش آلفای کرونباخ به ترتیب ۷۷/۰ ، ۸۸/۰ و ۹۰/۰ برآورد شد و تجزیه و تحلیل داده ها در سطح استنباطی مشتمل بر مدل سازی معادلات ساختاری انجام گرفت. نتایج حاصل از تحلیل های انجام شده در پژوهش نشان داد که سکوت سازمانی بر شایعه سازمانی تاثیر معنادار مثبت دارد که ضریب تاثیر آن ۷۷/۰ می باشد. و ریاکاری سازمانی بر شایعه سازمانی تاثیر معنادار مثبت دارد که ضریب تاثیر آن ۶۶/۰ می باشد و سکوت سازمانی بر ریاکاری سازمانی تاثیر معنادار منفی دارد که ضریب تاثیر آن ۶۶/۰ می باشد و همچنین تاثیر سکوت سازمانی برشایعه سازمانی از طریق ریاکاری سازمانی مثبت دارد که ضریب تاثیر آن ۸۸/۰ می باشد