بررسی رابطه سبک رهبری مشارکتی در تعلق خاطر سازمانی معلمان مقطع ابتدایی شهرستان زنجان سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳

نیروی انسانی هر سازمان منبع گرانبهای آن سازمان است که می تواند آن را در راستای نیل به اهدافش یاری نماید.کارکنان متخصص ، وفادار، سازگار با ارزشها و اهداف سازمانی دارای انگیزه قوی و متمایل و متعهد به حفظ و ادامه عضویت سازمانی از نیازهای اصلی و بسیار ضروری هر سازمانی است . هرچقدر سازمان ها و موسسات بزرگتر و بر حجم فعالیت آنها افزوده شود احتیاج به منابع انسانی متعهد و با انگیزه افزایش می یابد. لذا هرچقدر این سرمایه از کیفیت بهتر و بیشتر برخوردار باشد، احتمال موفقیت ، بقاء و ارتقاء سازمان بیشتر خواهد بود و بالعکس . تعهد و تعلق خاطر سازمانی یک فرآیند پویای تعامل بین شخص و محیطش بوده و یک ساختار چند بعدی است که می توان آن را یک حالت روانی دانست که پایبندی اشخاص را به سازمان منتقل می کند. همچنین تعلق سازمانی را می توان یک نگرش مهم شغلی و سازمانی دانست که به دلیل اهمیت بارزی که در کارکرد سازمان ها دارد، به کانون توجهی جهت تمرکز میدان و گردانندگان سازمان ها تبدیل شده است ، این نگرش در دهه های اخیر دستخوش تغییرات عدیده ای گشته ، و به آن به عنوان یکی از نگرش های اساسی که با مدیریت مشارکتی از جمله (مشورت، سازگاری ، انعطاف پذیری ) و بهداشت روانی کارکنان مرتبط هستند اهمیت فراوان داده است .