پیش بینی افسردگی بر اساس انعطاف پذیری و انسجام خانواده در دانش آموزان پسر شهر قم

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی افسردگی بر اساس انعطاف پذیری و انسجام خانواده در دانش آموزان پسر شهر قم بود. این پژوهش ، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر قم در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای ۱۵۰ دانش آموز مقطع ابتدایی انتخاب شدند. ابزار های پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی کودکان (CDI) و پرسشنامه ارزیابی انعطاف پذیری و انسجام خانواده (FACES-III) بود. در ابتدا دانش آموزان پرسشنامه خود ارزیابی افسردگی کودکان را تکمیل نمودند و سپس پرسشنامه ارزیابی انعطاف پذیری و انسجام خانواده توسط مادران دانش آموزان تکمیل شد. داده های پژوهش به وسیله روش تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته های پژوهش نشان داد که بین افسردگی کودکان با انسجام خانواده رابطه معنادار وجود دارد (۰۱/۰.(p‹ براساس نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام، انسجام خانواده ۱۳ درصد واریانس افسردگی فرزندان را تبیین می کند. بنابراین ، می توان نتیجه گرفت که انسجام خانواده، از عوامل تاثیرگذار در پیش بینی افسردگی دانش آموزان بوده است و در پیشگیری ، سبب شناسی و درمان اختلال افسردگی نقش مهمی ایفا می نمایند.