بررسی رابطه اوقات فراغت با مولفه های فرسودگی شغلی در کارمندان

هدف این پژوهش تبیین رابطه مولفه های فرسودگی شغلی با مولفه های اوقات فراغت در کارمندان می باشد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش ، پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش و پرسشنامه استاندارد اوقات فراغت بود. برای تجریه و تحلیل یافته ها از رگرسیون چندگانه و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته های این تحقیق نشان داد که در سطح خطای ۰۵,۰ می توان گفت ، اوقات فراغت به طور معنادار و منفی پیش بین که مولفه فقدان موفقیت فردی با ضریب مسیر ۷۱۰,۰- (بیشترین تاثیر) و با اغماض به طور معنادار و مثبتی پیش بین مولفه فرسودگی هیجانی با ضریب مسیر ۱۳۷,۰ و مولفه شخصیت زدایی ضریب مسیر ۳۰۱,۰ می باشد. آزمون ضریب تعیین یا R۲ نشان داد که متغیرمستقل اوقات فراغت مجموعا در حد قوی رفتار متغیرهای وابسته را پیش بینی می نماید.