بررسی کیفیت مسکن در سکونتگاههای حاشیه کلانشهر مشهد مورد سیس آباد

در راستای تحقق توسعه پایدار شهری، مسکن شهری نقش عمده ای به عهده داشته و بخش بسیار بزرگی از کاربری های شهری را به خود اختصاص داده است.توسعه شتابان شهر و افزایش ساخت و سازهای شهری پدیده ای رایج در شهرهای کنونی ما است.اصولا کیفیت زندگی شهری و ارتقای آن مهم ترین رویکرد در برنامه ریزی شهری می باشد.مسکن شهری به عنوان نیاز اولیه ی انسان، با ابعاد وسیع اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، زیست محیطی و کالبدی خود تاثیر بسزایی در کیفیت زندگی و توسعه ی پایدار شهری دارد.تحقیق حاضر با هدف ارزیابی وضعیت عمومی مسکن شامل الگوی سکونت، ریزدانگی، طبقات، کیفیت ابنیه، قیمت مسکن، تسهیلات زیربنایی، دسترسی به خدمات، عرض معبر مجاور، سرانه مسکونی، خانوار در واحد مسکونی و نفر در واحد مسکونی پی جوی راهبردهای بهبود و ارتقای کیفیت زندگی ساکنین محله سیس آباد انجام گرفته است.که بر اساس نتایج حاصله باتوجه به وضعیت اقتصادی و معیشتی این محله که از مناطق حاشیه شهر مشهد محسوب می شود سرانه زمین مسکونی ۴۳.۶ مترمربع، بعد خانوار ۴.۵ نفر، کیفیت ابنیه متوسط به پایین و الگوی سکونت عمدتا از نوع ویلایی و آپارتمانی و تراکم کم و اغلب قطعات زیر ۱۵۰ متر مربع می باشد