بررسی کمی پتانسیل تولید خاکبرگ از ضایعات آلی فضای سبز شهر مشهد

در دهه های اخیر افزایش جمعیت روند روبه رشد تولید زائدات را به دنبال داشته است. از اینرو جهت حفاظت از محیط زیست و کنترل آلودگی های ناشی از این زائدات، مسئله ساماندهی و مدیریت پسماندها ضرورت یافته است. در مدیریت جامع پسماند موارد مختلفی از جمله مقدار تولید، جمع آوری، حمل و در نهایت بازیافت زائدات مورد توجه قرار می گیرد. بازیافت به روش هایی اطلاق می شود که بر اساس آن زائداتی که قابلیت استفاده مجدد دارند تفکیک و به چرخه صنعت و طبیعت برگردانده می شوند. با توجه به اهمیت مدیریت پسماندهای آلی، مطالعه حاضر با هدف بررسی کمی پتانسیل تولید خاکبرگ از زائدات آلی فضای سبز مشهد انجام شد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی می باشد که جهت دستیابی به مبانی نظری و اطلاعات مورد نیاز از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی استفاده شد و سپس داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزارهای اکسل و سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد شهر مشهد از ظرفیت بالایی جهت بازیافت زائدات آلی برخوردار است و با توجه به مساحت فضای سبز و مقدار برگ جمع آوری شده از مناطق مختلف، سالانه امکان تولید بیش از ۱۰۰۰ مترمکعب خاکبرگ می باشد، هر چند فاصله و هزینه حمل و نقل پارامترهای محدود کننده افزایش تولید خاکبرگ هستند، به گونه ای که منطقه هفت علی رغم مساحت بالای فضای سبز، سهم اندکی در تامین برگ داشت. لذا جهت بهبود مدیریت پسماند و افزایش تولید کودهای آلی نیاز به مکان گزینی برای استقرار ایستگاه های بازیافت جدید در نقاط مختلف شهر می باشد.