آیا نظریه اعیان سازی مفهومی مناسب برای توصیف فرایند نوسازی شهری در مشهد است؟ بررسی و تحلیل نمونهموردی نوسازی محله آبکوه در مشهد

اعیان سازی" به عنوان یک مفهوم فراگیر در توصیف اقدامات نوسازی و تجدید حیات مراکز شهری در جهان مورد استفاده قرار میگیرد. اگرچه مفهوم اعیان سازی ریشه در تجارب کشورهای انگلیسی زبان دارد، محققان بسیاری به بررسی این مفهوم و کاربست آن در خارج از بستر شمال جهانی پرداخته اند. این مقاله با درنظرگیری خوانش های متعدد اعیان سازی به بررسی اقدامات صورت گرفته در محدوده آبکوه در شهر مشهد تحت عنوان طرح بهسازی و نوسازی محله آبکوه می پردازد. هدف از این پژوهش بررسی انطباق پذیری مفهوم اعیان سازی با فرایندهای اتخاذ شده در طرح بهسازی و نوسازی و پیامدهای آن تا به امروز می باشد.به این منظور با اتخاد روش کیفی و با با ابزار مصاحبه نیمه ساختار یافته و مشاهده مستقیم به بررسی فرایند اعیان سازی در بافت آبکوه در طی یک دهه گذشته می پردازد. یافته ها نشان می دهد که نظریه اعیان سازی (لااقل به شکلی که در جهان آنگلوساکسون تعریف شده است) در توصیف نوسازی در محدوده آبکوه ناکافی است. عوامل افتراق بین نمونه آبکوه با سایر نمونه های اعیان سازی در شمال جهانی شامل تفاوت در نحوه مالکیت زمین، نقش متفاوت دولت در فرایند اعیان سازی، عدم استفاده بالاتر و بهتر از زمین، و عدم وجود دارایی های متروکه و فاقد سرمایه گذاری، می باشند.