مطالعه اثرات ژئومورفیک احداث کمربند جنوبی شهر مشهد

در مطالعات ژئومورفیک یکی از موضوعات مهم و محوری بررسی چگونگی فرایند تغییرات در اشکال سطح زمین می باشد. از این رو ماهیت مطالعات ژئومورفولوژی، تحلیل و تبیین روند ژئومورفیک موجود در سطح زمین می باشد. بدین جهت گسترش و توسعه شهرنشینی می تواند بر ژئومورفولوژی، اکولوژی و هیدرولوژی سیستم های شهری و بر فرایند جاده سازی اثر بگذارد. بنابراین هدف از این تحقیق مطالعه اثرات ژئومورفیک بر احداث کمربند جنوبی کلان شهر مشهد در راستای ارائه الگوی مناسب جهت مدیریت و ساماندهی بهتر احداث بزرگراه جنوبی شهر مشهد با استفاده از طرح های شهری است. روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات بصورت بازدید میدانی و اطلاعات تاریخی در بازه های زمانی متفاوت می باشد . در ابتدا تصاویر ماهواره ای لندست برای سال های ۱۳۷۰ و ۱۴۰۲ در سایت USGS اخذ و پس از اعمال تصحیحات اتمسفری و رادیومتریک با روش طبقه بندی نظارت شده محدوده مورد مطالعه در چهار کلاس محدوده های ساخته شده، باغات و کشاورزی، اراضی بایر و مراتع طبقه بندی شدند و مساحت تغییرات هر کلاس بدست آمد. بیشترین مساحت کاربری اراضی حاصل از نقشه تصاویر ماهواره ای در سال ۱۳۷۰مربوط به کاربری محدوده های ساخته شده برابر با ۱۵۰۹۳۹۹۰۰ متر مربع است و در سال ۱۴۰۲ مساحت این کاربری به ۲۱۱۵۸۸۲۰۰ متر مربع رسید. بنابراین مطالعات انجام شده حاکی از آن است کمربندجنوبی با توجه به نقشه های ارتفاع، شیب، جهت شیب و شبکه زهکشی در اراضی مسطح و نسبتا مسطح و همچنین اراضی کم شیب واقع شده است که در احداث بزرگراه به اشکال و فرایند ژئومورفیک توجه نشده است. اما نقشه گسل مبین عدم توجه به اشکال و فرایند ژئومورفیک در ایجاد کمربند جنوبی است و همچنین سبب گسترش افقی شهر مشهد شده است. همچنین نقشه زمین شناسی و ژئومورفولوژی محدوده مورد مطالعه با احداث کمربند دچار تغییرات و افزایش مخاطرات طبیعی برای شهر گردیده است.