ارزیابی استرس حرارتی به روش دمای ترگویسان (WBGT) در کارکنان تهیه غذای فارسی و رابطه ی آن با ساعت کاری نامتعارف

گرما یکی از عوامل زیان آور فیزیکی محیط کار است. مواجهه با گرما و ایجاد تنش گرمایی در فرد، علاوه بر تاثیر منفی بر سلامتی، بهره وری او را تحت تاثیر قرار میدهد. استرس حرارتی و فعالیت فیزیکی زیاد باعث کاهش جریان خون به مغز شده و سبب کاهش در عملکرد ذهنی افراد میشود. مواجه ه با دماهای بالا در میان کارگران شاغل در محیط های گرم شایع بوده و می تواند باعث ایجاد اثرات نامطلوب متعددی شود. این مطالعه با هدف ارزیابی استرس حرارتی به روش دمای ترگویسان (WBGT)، در کارکنان تهیه غذای فارسی و رابطه ی آن با ساعت کاری نامتعارف انجام شد. به منظور بررسی کیفیت و اعتبار و روایی آن، ارزیابی و آزمون مقدماتی انجام شده و جهت تکمیل پرسشنامه تعداد ۳۰ نفر از پرسنل، کارشناسان و صاحب نظران واحد تهیه غذای فارسی در خصوص پرسشنامه طراحی شده که بصورت غیر احتمالی انتخاب می گردند، همکاری نمودند. از نرم افزار SPSS جهت آنالیز داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد بین واتنش های گرمایی شامل دمای تمپان، دمای زیرزبانی، دمای ادرار، تعداد ضربان قلب و میزان بازیابی ضربان قلب و تنش حرارتی محیط، همبستگی وجود دارد. این میزان برای دمای تمپان با تنش حرارتی (R۲= ۰/۷۸) (Pvalue <۰/۰۱) در بالاترین مقدار قرار دارد.. نتایج سنجشWBGT نشان داد زمان کار متعارف اثر مطلوب در میزان مواجهه با استرس گرمایی دارد. بنابراین استرس گرمایی زمانی رخ می دهد که بدن تحت استرس شدید گرمایی قرار گرفته و سعی می کند بار گرمایی را از راه واکنش های فیزیولوژیکی دفع نماید