علم بالقوه نزد ابن سینا
محل انتشار: مجله فلسفه و کلام اسلامی، دوره: 50، شماره: 1
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 53
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JITP-50-1_004
تاریخ نمایه سازی: 29 دی 1402
چکیده مقاله:
ارسطو با ابداع تمایز بالقوه و بالفعل به حل تناقضهای فلسفههای پیش از خود پرداخت. ابنسینا برای حل مسائلی در معرفتشناسی، از این تمایز استفاده می کند و از اصطلاح علم بالقوه بهره می برد که مصادیق آن در فلسفه او قابل استخراج است: علم به نتیجه مستتر در مقدمات، علم به برخی قوانین منطق، علم به مقومات ماهیت، علم به بدیهیات، علم به تعقل و خودآگاهی. مصادیق علم بالقوه در دو نکته مشترک هستند. نخست این که آنها را درون خود داریم و برای بالفعل کردن آنها التفات ذهنی یا التفات ذهنی همراه با تامل کفایت میکند؛ و دوم این که همه آنها لوازم نهفته در یک علم کلی هستند. علم بالقوه حقیقتی تشکیکی است زیرا علم به تعقل و خودآگاهی برای آن که بالفعل شود فقط به التفات نیاز دارد و به همین سبب از بقیه موارد علم بالقوه، بالفعلتر است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رضا اکبری
استاد گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه امام صادق (ع)
فاطمه شاهین فر
دانشجوی دکتری رشته فلسفه اسلامی، دانشگاه تربیت مدرس.
محمد سعیدی مهر
استاد گروه فلسفه و حکمت، دانشگاه تربیت مدرس.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :