تشخیص فساد در رب گوجه فرنگی توسط باکتری باسیلوس سوبتیلیس، قارچ پنیسیلیوم و قارچ آسپرژیلوس به کمک بینی الکترونیکی
محل انتشار: مجله مهندسی بیوسیستم ایران، دوره: 54، شماره: 2
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 87
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJBSE-54-2_003
تاریخ نمایه سازی: 3 بهمن 1402
چکیده مقاله:
حفظ کیفیت رب گوجه فرنگی برای صنعت فرآوری بسیار مهم است. باکتری ها، سموم قارچی و کپک ها عواملی هستند که می توانند موجب آلودگی و فساد مواد غذایی شوند. هدف از این پژوهش بررسی عملکرد بینی الکترونیکی در تشخیص فساد در رب گوجه فرنگی و همچنین بررسی تغییرات برخی از خواص فیزیکوشیمیایی مهم در اثر فساد در رب گوجه فرنگی بود. به منظور ایجاد فساد در رب گوجه فرنگی از باکتری باسیلوس سوبتیلیس و قارچ های پنیسیلیوم و آسپرژیلوس استفاده گردید. نمونه برداری برای نمونه آلوده به باکتری در بازه های زمانی ۴ ساعته و به مدت ۲۴ ساعت و برای نمونه های آلوده به قارچ به صورت روزانه و در طول یک هفته به طول انجامید. تفکیک درجه دوم (QDA)، شبکه عصبی مصنوعی (ANN) و بردار پشتیبان رگرسیون (SVR) روش هایی بودند که برای رسیدن به این هدف مورد استفاده قرار گرفتند. روش QDA عملکرد خوبی در طبقه بندی باکتری و قارچ از خود نشان داد و توانست رشد باکتری و فساد رب گوجه فرنگی را در ۶ زمان نمونه برداری با دقت ۱۰۰ درصدی تشخیص دهد. دقت طبقه بندی به کمک شبکه عصبی برای باکتری بر اساس زمان نمونه برداری ۸۶.۷ درصد و برای نمونه های آلوده به قارچ بر اساس نوع قارچ ۹۰ درصد به دست آمد. بهترین پیش بینی خواص فیزیکوشیمیایی نمونه آلوده به باکتری و قارچ توسط مدل ANN به ترتیب متعلق به خواص درصد وزنی رسوب و اسیدیته و در مدل SVR به ترتیب متعلق به خواص pH و اسیدیته بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ساناز صدریان
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه رازی، کرمانشاه،ایران
حسین جوادی کیا
دانشیار مهندسی مکانیک بیوسیستم،دانشگاه رازی، کرمانشاه ، ایران
ناهید عقیلی ناطق
استادیار گروه مهندسی بیوسیستم ، دانشکده کشاورزی سنقر ،دانشگاه رازی، کرمانشاه ،ایران
لیلا ندرلو
دانشیار مهندسی مکانیک بیوسیستم،دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
روح الله شریفی
استادیار مهندسی گیاه پزشکی دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :