بررسی میزان جابه جایی کانال ریشه دندان توسط سیستم های چرخشی OneShape و Neolix در ریشه مزیال مولر های اول مندیبل توسط توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی

سابقه و هدف: یکی از مهم ترین مراحل درمان ریشه، آماده سازی صحیح و کامل کانال ریشه است. هدف از انجام این مطالعه مقایسه ی میزان جابه جایی کانال ریشه دندان (ترانسپورتیشن) در دو فایل نیکل تیتانیومی OneShape و Neolix است. مواد و روش ها: این مطالعه آزمایشگاهی بر روی ۳۰ دندان مولر اول مندیبل انسان با انحنای ۲۵ تا ۳۵ درجه که به دلایل پریودنتال کشیده شده بودند انجام شده است. نمونه ها به صورت تصادفی به دو گروه (هر گروه ۱۵ عدد) تقسیم شدند. از دندان ها پیش از مداخله اسکن CBCT تهیه شد. سپس دندان های هر گروه توسط فایل موردنظر OneShape و Neolix طبق دستور شرکت سازنده آماده شدند. سپس بار دیگر از دندان ها در همان زاویه اسکن CBCT تهیه شد. میزان ترانسپورتیشن در دو فاصله ی سه و نه میلی متری در بعد مزیودیستالی از اپکس آنالیز شدند. زمان آماده سازی هر دندان نیز توسط کرنومتر ثبت شد. داده های دو گروه مطالعه توسط آزمون t مستقل آنالیز شدند (۰/۰۵=α). یافته ها: میانگین ترانسپورت در فاصله ی سه میلی متری از اپکس در گروه OneShape و Neolix به ترتیب ۰/۱۹ و ۰/۱ میلی متر بود. میانگین ترانسپورتیشن در فاصله ی نه میلی متری از اپکس به ترتیب در گروه های OneShape و ۰.۲ Neolix و ۰/۱ میلی متر بود. از لحاظ آماری تفاوت معناداری در میزان ترانسپورتیشن بین دو گروه در فاصله ی سه میلی متری (۰/۰۵۵=p) و نه میلی متری (۰/۳۹=p) وجود نداشت. میانگین زمان آماده سازی در گروه OneShape بیشتر از Neolix بود اما از لحاظ آماری تفاوت معناداری را نشان نداد(۰/۳۷=p). نتیجه گیری: هر دو فایل Neolix و OneShape با حفظ انحنای کانال ترانسپورتیشن اپیکال چشم گیری نداشتند و برای شکل دهی کانال مناسب بودند