ارتقاء دسترسی به برنامه درسی عمومی برای دانش آموزان با عقب ماندگی ذهنی: یک مدل چند سطحی
محل انتشار: هشتمین کنفرانس بین المللی مطالعات میان رشته ای علوم بهداشتی، روانشناسی، مدیریت و علوم تربیتی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 66
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HPMECONF08_090
تاریخ نمایه سازی: 11 بهمن 1402
چکیده مقاله:
اصلاحات سال ۱۹۹۷ در قانون آموزش افراد دارای معلولیت شامل الزاماتی بود که دانش آموزان دارای معلولیت به برنامه درسی عمومی دسترسی داشته باشند و در آن پیشرفت کنند. بیشتر بحث ها در مورد تلاش ها برای ارتقای چنین دسترسی و پیشرفتی، نیازهای منحصر به فرد یادگیرندگان عقب مانده ذهنی را در نظر نمی گیرد. Wehmeyer، Lattin و Agran (۲۰۰۱) یک مدل تصمیم گیری را معرفی کردند تا تیم های IEP را قادر سازد تا در مورد برنامه آموزشی دانش آموزان عقب مانده ذهنی با در نظر گرفتن برنامه درسی عمومی و نیازهای یادگیری منحصر به فرد دانش آموزان تصمیم گیری کنند. این مقاله آن فرآیند تصمیم گیری را در چارچوب دیگری قرار می دهد.
کلیدواژه ها:
آموزش –معلولیت – مدارس -مربیان – دولت –قانون
نویسندگان
مریم غلامی یالقوزآغاجی
آموزگارمدارس استثنایی دوره ابتدایی ناحیه یک ارومیه