سیلوسایبین و تاثیرآن بر درمان افسردگی

سیلوسایبین یک آلکالوئید ایندول است و به عنوان متابولیت ثانویه شناخته میشود که در اصل از گونه های قارچی و عمدتا از جنس ۳VLORF\EH مشتق شده است. این قارچ ها به دلیل توزیع جغرافیایی گسترده و کشت آسان، یکی از پرمصرف ترین توهم زاهای طبیعی در جهان هستند. آداب و رسوم های فرهنگی باعث شده که تا به امروز در برخی کشور ها به صورت قانونی مصرف شوند که از آنها به عنوان "قارچ های جادویی" یاد میشود. امروزه این قارچ ها در کشور های غربی به دلیل پتانسیل درمانی موجود در ماده موثره بدست آمده از آن، مورد استفاده قرار میگیرند. با موفقیت های مداوم آزمایشات بالینی در این متابولیت ثانویه قارچی، مشتقات غیر طبیعی سیلوسایبین با الگو از نوع طبیعی آن به عنوان داروهای جدید بالقوه مورد توجه قرار گرفتهاند. سیلوسایبین موجود در قارچ، داخل بدن دفسفریله می شود تا به عامل زیست فعالی به نام سیلوسین متابولیزه شود. سیلوسایبین و سیلوسین از نظر ساختاری مشابه انتقال دهنده عصبی سروتونین -۵)هیدروکسی تریپتامین) هستند. آمین اولیه در سروتونین با آمین سوم در سیلوسین جایگزین میشود و حلقه ایندول در موقعیت ۴ در سیلوسین به جای موقعیت ۵ در سروتونین قرار میگیرد و اثرات فیزیولوژیکی ایجاد می کند. از طرفی اختلال افسردگی مقاوم به درمان در همه کشورها تبدیل به دغدغه ای در سلامت مردم شده است. به دلیل کارایی ناکافی عوامل درمانی که در حال حاضر برای مدیریت افسردگی استفاده می شوند، اخرا۰ی برخی از روانگردانها به عنوان ابزار ضد افسردگی جدید مورد استفاده قرار گرفته اند. سیلوسایبین و سیلوسین آنتاگونیستهای قوی گیرنده های سروتونین هستند که نقش اساسی در پاتوژنز افسردگی دارند. داده های کارآزمایی بالینی اخیر نشان میدهد که روانگردانها از جمله سیلوسایبین در درمان بیماران مبتلا به افسردگی نویدبخش هستندو مطالعات بسیاری در اینباره در حال انجام است.