عملکرد سه رقم متحمل توتون هواخشک تحت تاثیر آلودگی به نماتد ریشه گرهی و عامل بیماری ساق سیاه در استان گلستان
محل انتشار: مجله تحقیقات بیماری های گیاهی، دوره: 5، شماره: 1
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 52
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RPPM-5-1_003
تاریخ نمایه سازی: 24 بهمن 1402
چکیده مقاله:
مهمترین عوامل بیماری زای خاکزی توتون شامل قارچ های بیماری زای خاکزی و نماتدهای ریشه گرهی در تمام نقاط دنیا پراکنده بوده و موجب وارد آمدن خسارت اقتصادی فراوان به توتون میگردند. موثرترین روش مدیریت این عوامل بیماری زا، استفاده از ارقام مقاوم می باشد. این تحقیق به منظور عملکرد کمی و کیفی ارقام متحمل توتون هواخشک به نماتد ریشه گرهی و عامل بیماری ساق سیاه توتون جهت معرفی رقم برتر در شرایط آلودگی طبیعی مزرعه در استان گلستان طی سال های ۹۴-۱۳۹۳ با چهار تیمار و سه تکرار اجرا شد. سه رقم متحمل توتون هواخشک، شامل K۱۷، Burley Geel ۳ و BCE به همراه بارلی ۲۱ (به عنوان شاهد حساس) در کرت هایی به ابعاد ۸ × ۵ متر مربع در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت کرتهای جفت شده در مزرعه ای با شرایط آلودگی طبیعی در روستای والشآباد گرگان کشت شد. ارزیابی بیماری کرت ها از نظر آلودگی به قارچ عامل ساق سیاه توتون بر اساس روش ون جارسولد و همکاران با استفاده از شاخص ۱ تا ۵، به صورت هفتگی انجام شد. در چین های مختلف و در انتهای دوره رشد، صفات مورفولوژیک مانند طول، عرض و تعداد برگ و ارتفاع بوته اندازهگیری شد. ارزیابی مقاومت ارقام نسبت به نماتد ریشه گرهی بر اساس شاخص گال، تعداد توده تخم و متوسط تخم توده در انتهای فصل زراعی بر اساس نمره دهی ۱۰- ۰ انجام شد. صفات زراعی، عملکردی و کیفی مهم اندازهگیری شدند. مقایسه میانگین صفات کیفی نشان داد که رقم BCE دارای بیشترین و رقم بارلی ۲۱ دارای کمترین مقدار نیکوتین بود. رقم BCE دارای بیشترین و رقم K۱۷ دارای کمترین میزان پتاسیم بود. از نظر مقدار ازت، رقم بارلی ۲۱ دارای بیشترین و رقم Burley Geel۳ دارای کمترین بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس دادهها نشان داد که واکنش ارقام به نماتد ریشه گرهی و عامل ساق سیاه توتون در سطح احتمال ۱ یا ۵ درصد به طور معنی دار متفاوت بود. از نظر همه صفات زراعی و عملکردی و شاخص های ارزیابی بیماری، رقم BCE به عنوان رقم برتر شناخته شده وکمترین میزان بیماری و درصد آلودگی را دارا بود، ولی رقم شاهد (Burley ۲۱) پایین تر از سایر ارقام بوده و بیشترین درصد آلودگی را داشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مرضیه شازده احمدی
مربی پژ وهش، مرکز تحقیقات و آموزش توتون تیرتاش، بهشهر، مازندران، ایران
سید افشین سجادی
مربی پژ وهش، مرکز تحقیقات و آموزش توتون تیرتاش، بهشهر، مازندران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :