مدیریت بیماری پژمردگی گوجه فرنگی ناشی از Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici با استفاده از تلفیق سیلیکون و Pseudomonas fluorescens (CHAO) و بررسی فعالیت آنزیم PAL (فنیل آلانین آمونیالیاز)

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 36

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RPPM-2-1_002

تاریخ نمایه سازی: 24 بهمن 1402

چکیده مقاله:

در این تحقیق اثر کاربرد سیلیکون و باکتری (Pseudomonas fluorescens (CHAO روی بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجه فرنگی ناشی از قارچ Fusarium oxysporum f. sp. lycopersiciو القای مقاومت میزبان در مقابل پاتوژن مورد بررسی قرار گرفت. اثر غلظت­های مختلف سیلیکون ( ۷-۱ میلی مولار) بر رشد Pseudomonas fluorescens و Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici آزمایش شد. نتایج نشان داد که همه غلظت­های سیلیکون روی رشد باکتری اثر منفی داشتند، اما تا غلظت ۵ میلی مولار بر روی قارچ تاثیر منفی نداشت ولی در غلظت ۶ و ۷ میلی مولار با شاهد اختلاف معنی داری داشتند. بر اساس تاثیر سیلیکون بر روی رشد باکتری، غلظت ۳ میلی مولار برای کارهای گلخانه ای انتخاب شد. این آزمایش به روش کاربرد باکتری و سیلیکون قبل از آلودگی با قارچ عامل بیماری صورت گرفت. نتایج آزمایشات گلخانه ای نشان داد که تیمار خاک با باکتری و سیلیکون به صورت هوایی بیش­ترین تاثیر را بر روی کاهش شاخص­های بیماری و افزایش رشد گیاه داشت. هم­چنین فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز در تیمار کاربرد تلفیقی باکتری و سیلیکون به صورت هوایی در مقایسه با کاربرد هر کدام به تنهایی و نیز گیاه شاهد سالم و آلوده افزایش پیدا کرده بود. بالاترین مقدار فعالیت این آنزیم ۵ روز بعد از کاربرد سیلیکون و باکتری بود. استفاده از سیلیکون به عنوان محرک شیمیایی و باکتری Pseudomonas fluorescensبه عنوان عامل کنترل بیولوژیک و نیز افزایش دهنده­ی رشد گیاه، می­توان یک اقدام مفید و امید بخش برای کنترل عوامل بیماری زای گیاهی از قبیل Fusarium oxysporum f. sp. lycopersiciباشد.

کلیدواژه ها:

سیلیکون ، (Pseudomonas fluorescens (CHAO ، Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici

نویسندگان

مریم توکل نورآبادی

دانشجوی کارشناسی ارشد، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران، ایران

نوازاله صاحبانی

دانشیار گروه گیاهپزشکی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

حسن رضا اعتباریان

استاد گروه گیاهپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهر ری، شهر ری، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Bera S and Purkayastha RP. ۱۹۹۹. Multicomponent coordinated defence respons ...
  • Cai KZ, Gao D, Chen J and Luo S. ۲۰۰۹. ...
  • De Boer M., vander Sluis I, van Loon LC and ...
  • Dowling DN and O’Gara F. ۱۹۹۴. Metabolites of Pseudomonas involved ...
  • Etebarian HR, Sholberg PL, Eastwell KC and Sayler R. ۲۰۰۵. ...
  • Jetiyanon K and Kloepper JW. ۲۰۰۲. Mixtures of plant growth ...
  • Keel C, Weller DM, Natsch A, De´fago G, Cook RJ ...
  • Kloepper JW and Beauchamp CJ. ۱۹۹۲. A review of issues ...
  • Kloepper JW, Ryu CM and Zhang S. ۲۰۰۴. Induced systemic ...
  • Leeman M, Vanpelt JA, Hendrick MJ, Scheffer RJ, Bakker PAHM ...
  • Li YC, Bi Y, Ge YH, Sun XJ and Wang ...
  • Liang YC, Sun WC, Si J and Romheld V. ۲۰۰۵. ...
  • Liu L, Kloepper JW and Tuzun S. ۱۹۹۵. Induction of ...
  • Mwangi M. ۲۰۰۳. Mechanisms of action in biological control of ...
  • Nandakumar R, Viswanathan R, Babu S, Sheela J, Raghuchander T ...
  • Oka Y, Cohen Y and Speigel Y. ۱۹۹۹. Local and ...
  • Ramamoorthy V, Raguchander T and Samiyappan R. ۲۰۰۲. Enhancing resistance ...
  • Ramanathan A, Shanmugam V, Raguchander T and Samiyappan R. ۲۰۰۲. ...
  • Raupach GS and Kloepper JW. ۱۹۹۸. Mixtures of plant growth ...
  • Sahebani N. ۲۰۰۴. Interaction M. javanica with Fusarium oxysporum f.sp ...
  • Silva RV, Oliveira RDL, Nascimento KJT and Rodrigues FA. ۲۰۱۰. ...
  • Van Loon LC. ۲۰۰۷. Plant responses to plant growth-promoting rhizobacteria. ...
  • Van Loon LC, Bakker PAHM and Pierterse CMJ. ۱۹۹۸. Systemic ...
  • Vandenbergh PA, Gonzalez CF, Wright AM, and Kunka BS. ۱۹۸۳. ...
  • نمایش کامل مراجع