اثربخشی امید درمانی گروهی بر افزایش امید به زندگی در مبتلایان به ویروس HIV

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 66

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_HPJ-2-8_006

تاریخ نمایه سازی: 26 بهمن 1402

چکیده مقاله:

هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی امید درمانی به شیوه گروهی بر افزایش میزان امید به زندگی در بیماران مبتلا به اچ آی وی مثبت انجام گرفته است. روش: این پژوهش از نوع مطالعات شبه آزمایشی (طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل نامتعادل) است که برای انجام این تحقیق، تعداد ۲۰ نفر از بیماران مرد اچ آی وی مثبت در مرکز مشاوره بیماری­های رفتاری - عفونی مشهد، به صورت نمونه­گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به صورت غیر تصادفی جایگزین شدند. آزمون امید اشنایدر[۱] (۱۹۹۱) با ضریب پایایی ۸۹ /۰ قبل از مداخله برای گروه آزمایش و کنترل، استفاده شد و بعد از انجام ۸ جلسه امید درمانی(هفته ای دو جلسه) از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد و داده­ها با آزمون    tبرابر و مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته شد. یافته­ها: نتایج نشان داد امید درمانی به شیوه گروهی به طور معناداری موجب افزایش امید به زندگی در مبتلایان به ویروس اچ آی وی گردیده است. نتیجه­گیری: همخوانی نتایج مربوط به فرضیه تحقیق با نتایج سایر پژوهش­ها دلالت بر تایید و مطابقت این پژوهش با سایر پژوهش­های انجام شده در زمینه امید درمانی دارد.

کلیدواژه ها:

امید درمانی ، گروه درمانی ، بیماران اچ آی وی مثبت

نویسندگان

مرتضی علیزاده

کارشناسی ارشد رشته روان شناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی تربت جام

علیرضا رجایی

دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی، تربت جام

صغری حسینی قصر

کارشناسی ارشد رشته تحقیقات آموزشی، دانشگاه خوارزمی تهران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • اکبری، مجید و صداقت، عباس (۱۳۸۵). گزارش فعالیت ها و ...
  • باچر، جیمز؛ منیکا، سوزان و هولی، جیل (۱۳۸۸). آسیب­شناسی روانی. ...
  • بیجاری، زهرا (۱۳۸۷). «بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر رویکرد ...
  • خوی نژاد، غلامرضا (۱۳۸۷). روش تحقیق در علوم تربیتی. تهران: ...
  • سارافینو، ادوارد پ. (۱۳۸۷). روان­شناسی سلامت. ترجمه الهه میرزایی و ...
  • سبحانی­فرد، طاهره (۱۳۸۰). «بررسی اثر روان درمانی حمایتی در کاهش ...
  • سلیگمن، مارتین (۱۳۸۸). شادمانی درونی. ترجمه تبریزی، کریمی و نیلوفری. ...
  • علاءالدینی، زهره؛ کجباف، محمدباقر و مولوی، حسین (۱۳۸۶) . «بررسی ...
  • کار، آلن (۱۳۸۵). روانشناسی مثبت: علم شادمانی ونیرومندی­های انسان. ترجمه ...
  • گاجل، رابرت جی و کرانتس، دیوید اس (۱۳۷۷). زمینه روانشناسی ...
  • گال، مردیت و بورگ، والتر، گال، جویس (۱۳۸۹). روش­های تحقیق ...
  • محرز، مینو؛ رضائی، حمیدرضا و صراف­نژاد، عبدالفتاح (۱۳۷۲). ایدز یا ...
  • Aldridge, David (۱۹۹۳). "Hope, Meaning and the creative ARTS therapies ...
  • Frank, J. D. (۱۹۷۸). Persuasion and Healing. New York: Schocken ...
  • Keung Wong, D.; Kwok, A.; Kwan, J. (۲۰۰۷). "Cognitive – ...
  • Peterson Suzanne, J.; Gerhardt Megan W. & Rode Joseph, C. ...
  • Rajaei, A.R. (۲۰۱۰). "Religious Cognitive -Emotional Therapy: A New Form ...
  • Rodin, Gary, Christopher, Lo, Mario, Mikulincer. (۲۰۰۸). "Pathways to distress: ...
  • Snyder, C. R. (۱۹۹۵). "Conceptualizing, measuring, and nurturing hope". Journal ...
  • Snyder, C. R. (۲۰۰۲). "Hope theory: rainbow in the mind". ...
  • Snyder, C. R. & Pterson, C. (۲۰۰۰). Handbook of hope: ...
  • Sndyer, C. R.; Harris, C.; Anderson. J. R.; Holleran, S. ...
  • Wowong, S. S. & Lim, T. (۲۰۰۹). "Hope versus optimism ...
  • نمایش کامل مراجع