رابطه سلامت و عدالت سازمانی با رشد حرفه ای کارکنان در سازمان های آموزشی

این پژوهش باهدف بررسی رابطه سلامت و عدالت سازمانی با رشد حرفه­ای کارکنان در سازمان­ های آموزشی به روش توصیفی از نوع همبستگی اجرا گردید. جامعه آماری شامل تمامی کارمندان ادارات نواحی چهارگانه آموزش و پرورش شهر کرج به تعداد۶۰۰ نفر که، تعداد ۲۳۵ نفر به عنوان نمونه آماری با روش تصادفی سیستماتیک و بر اساس فرمول کوکران انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده سه نوع پرسشنامه استاندارد شامل: پرسشنامه سلامت سازمانی(هوی و تارتر، ۲۰۰۰)، پرسشنامه عدالت سازمانی (نیهوف و مورمن۱۹۹۳، مورمن۱۹۹۱، ومورمن۱۹۹۱) و پرسشنامه رشد حرفه­ای (آکفیلت و کوت، ۲۰۰۵) استفاده گردید. در تحلیل داده­ ها به منظور بررسی رابطه سلامت و عدالت سازمانی با رشد حرفه­ای کارکنان، از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که، بین سلامت سازمانی در ابعاد نهادی، اداری و فنی و رشد حرفه­ای کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. هم­چنین بین عدالت سازمانی در ابعاد توزیعی، تعاملی و رویه­ای با رشد حرفه­ای کارکنان رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد. در تبیین این رابطه می­ توان گفت با افزایش و یا کاهش هر یک از ابعاد سلامت و عدالت سازمانی می­ توان روند افزایشی و یا کاهشی برای رشد حرفه­ای کارکنان را پیش بینی نمود.