نقش واسطه گری جهت گیری مذهبی برای سبکهای فرزندپروری و معنای زندگی در دانش آموزان پایه ی سوم دوره ی دبیرستان شهر شیراز

هدف از این تحقیق، تبیین نقش واسطه­گری جهت­گیری مذهبی در رابطه­ی بین سبک فرزندپروری والدین و معنای زندگی دانش­آموزان پایه­ی سوم دبیرستان شهر شیراز بود. به­منظور انجام این پژوهش، ۲۷۱ نفر از دانش­آموزان سال سوم دبیرستان شهر شیراز(۱۳۸ دختر و ۱۳۳پسر) به  شیوه­ی نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای، انتخاب شدند. جهت جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه­ی سبک فرزندپروری والدین دیانا بامریند(۱۹۶۷م) و معنادار بودن زندگی(صالحی،۱۳۷۴) و پرسشنامه­ی جهت­گیری مذهبی(البرزی،۱۳۸۲) استفاده شد. به­منظور تجزیه و تحلیل داده­های خام از شیوه­ی آماری تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج تحلیل نشان داد که در مجموع ۴۱% از واریانس معنای زندگی توسط جهت­گیری مذهبی همانندسازی شده و سبک فرزندپروری والدین قابل پیش­بینی است. بنابر­این نتایج به­دست آمده نشان داد که جهت­گیری مذهبی نقش      واسطه­گری معنادار برای سبک فرزندپروری و معنای زندگی دانش­آموزان پایه­ی سوم دبیرستان بازی می­کند.