مروری بر نیمرخ جنایی بزهکاران سایبری۱

در اواخر نیمه قرن بیستم تغییری در پارادایم جرم و مجرمان مشاهده شده است. با پیشرفت تکنولوژی، در جرایم و مجرمان نیز پیشرفت هایی حاصل شده است. داده های اداره ملی ثبت جرایم در هند نشان داده که جرایم مربوط به رایانه بیشترین تعداد جرایم سایبری شامل ۷۵,۲ را در سال ۲۰۱۹ تشکیل می دهد. جرایم سایبری تهدیدی روزافزون برای امنیت سیستم های رایانه ای است. نیمرخ جنایی شامل تجزیه و تحلیل ویژگی های شخصیتی یا الگوهای رفتاری است که به محقق اجازه می دهد در مورد یک شخص یا صحنه جرم تعمیم سازی کند. نیمرخ سازی از تجزیه و تحلیل برای تعیین اینکه آیا یک فرد خاص ممکن است درگیر در یک جرم خاص باشد استفاده می کند، همانطور که توسط شواهد مشخص شده است. برخلاف صحنه های سنتی جرم که ملموس و دارای شواهد قابل مشاهدهه ستند، جرایم سایبری به این راحتی قابل بررسی و مشاهده نیستند، هیچ سلاح فیزیکی یا علائم قابل مشاهده ای وجود ندارد که به فن نیمرخ سازی کمک کند. ادبیات موجود نشان می دهد که ابزار تحقیقاتی نیمرخ سازی جنایی تا سال ۱۹۹۸ در دادگاه ها معرفی نشده بود. نیمرخ جنایی در پروندهه ای مجرمان زنجیره ای محبوبیت پیدا کرد، به ویژه در پروندهه ای قاتلان زنجیره ای. با این حال، استفاده از نیمرخ جنایی در جرایم سایبری طی سالهای پس از توسعه رایانه و اینترنت افزایش پیدا کرده است. در طول تاریخچه نیمرخ جنایی و جرایم سایبری، کاربردهای زیادی برای نیمرخ جنایی وجود داشته اما یک هدف اصلی، شناسایی و درک بزهکار بوده است. این مقاله مروری با هدف بررسی ادغام دو حوزه روانشناسی قانونی و جرم یابی سایبری نوشته شده است. نیمرخ جنایی بزهکاران سایبری در عصر حاضر می تواند به نظارت و پیشگیری از جرایم سایبری کمک کند. با درک مجرمان آنلاین و مسیرهای آنها به سمت رفتارهای انحرافی، می توانیم مراحل بهتری را که باید در پیشگیری از این گونه فعالیتهای مجرمانه انجام دهیم، شناسایی کنیم.