برنامه ای استراتژیک برای گذار به یک شهر حساس به آب

در زمینه تغییرات اقلیمی، محدودیت های منابع و سایر محرک ها، پذیرش بین المللی رو به رشدی وجود دارد که معتقد است رویکردهای متعارف تکنوکراتیک برای برنامه ریزی سیستم های آب شهری برای ارائه خدمات مورد نیاز جامعه ناکافی است. در عوض، محققان و متخصصان خواستار تغییر به رویکردی تطبیقی هستند که پایداری و تاب آوری سیستم را افزایش می دهد. این تغییر قابل توجه بوده و نیازمند تغییر در نحوه برنامه ریزی، طراحی و مدیریت سیستم های آب شهری می باشد. با این حال، درک محدودی از این که چگونه ابتکارات استراتژیک میتوانند عمدا مدیریت و هماهنگ شوند برای اصلاح سیاست ها و عملکرد اصلی وجود دارد. هدف این مقاله تدوین یک برنامه استراتژیک برای این منظور است. به منظور توسعه دامنه و منطق برنامه کلی از ادبیات استراتژی استفاده می شود تا چالش های مدیریت زیرساخت شهری بلندمدت مرتبط با وابستگی های مسیر، جهت تغییر تحول آفرین، پیچیدگی سیستم و عدم قطعیت آینده برطرف شود. سپس محتوای یک سناریوی گذار هنجاری، با تمرکز بر گذار به «شهر حساس به آب» ارائه می شود. این سناریو شامل تعریف مشکل، چشم انداز و استراتژی هایی است که درسهایی را برای زمینه سازی برنامه استراتژیک برای نیل به هدف خاص امکان سازی تغییر دگرگون کننده در سیستم های آب شهری ارائه می دهد. این درسها در اهداف استراتژی و فرآیندهای برنامه ریزی ترکیب می شوند که پایه طراحی یک برنامه استراتژیک را تشکیل می دهند. همراه با سازگاری برای زمینه های محلی، برنامه استراتژیک میتواند راهنمایی های عملیاتی برای برنامه ریزان، طراحان و تصمیم گیرندگان در برنامه ریزی استراتژیک و مدیریت ابتکارات برای تسهیل گذار پایداری در سیستم های آب شهری را فراهم کند.