فرآیندها و چشم اندازهای مهم و کلیدی مدیریت بحران در بخش های عمومی

بحران وضعیتی است که به مرحله خطرناکی نزدیک می شود که نیازمند مداخله فوری برای جلوگیری از اثرات مضر بر بدن یک سازمان برای بازگشت به وضعیت عادی است. این یک زمان تعیین کننده و حیاتی برای سازمان است که در آن تصمیم اشتباه حتی می تواند به قیمت ماندگاری آن تمام شود. این وضعیت می تواند تاثیر سیاسی، حقوقی، اقتصادی و دولتی را بر فعالیت های آن رقم بزند. از تعاریف مختلف بحران، ما به دنبال تاکید بر عناصر کلیدی یک بحران هستیم که ممکن است یک سازمان عمومی را تهدید کند و همچنین، هر دو عنصر پاسخگویی مدیریت را که منجر به از دست دادن کنترل در سازمان می شود، با توجه به زمان کوتاه تقاضا برای تصمیم گیری برجسته کنیم. هدف کلیدی این مقاله نشان دادن مبنای موجود در مطالعا و تحقیقا بین المللی است که بر اساس آن مکانیسم های ریسک عمومی را می توان در سازمان های بخش دولتی تحت دامنه کاربردشان بررسی و انتخاب کرد. آمادگی مدیریت بحران معمولا سه عنصر را ترکیب می کند: برنامه ریزی بحران، یعنی تعریف پیش بینی شده یک سازمان، تمرین هایی برای آموز افراد و آزمایش آن سازمان، و پیش بینی منابع مورد نیاز برای ماموریت های پشتیبان، نجات و بازیابی ابزارهای برنامه ریزی مدیریت بحران پیشرفت زیادی داشته اند، اما موانع روانی جامعه شناختی، سیاسی و اخلاقی همچنان زیاد است. یکی از پیش نیازهای ایجاد این اعتماد، به اشتراک گذاشتن یک تشخیص در مورد تاثیرات احتمالی یک بحران است