پیش بینی ابرازگری عاطفی بر اساس نقش سلامت در خانواده در زوجین

این پژوهش با هدف تعیی ن پیش بینی پذیری ابرازگری عاطفی بر اساس سلامت در خانواده در زوجین انجام گردید. پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است و جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی زوجین شهرستان بابل در سال ۱۴۰۲ تشکیل داده اند. با توجه به فرمول تاباخنیک و فیدل (۲۰۰۷) M۸ + ۵۰ N ≥ استفاده شد. در این مطالعه ۴ متغیر مستقل وجود دارد، اما برای اطمینان از حجم نمونه ، ۱۰۰ نفر به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب می گردد. در این پژوهش از دو پرسشنامه ؛ پرسشنامه سلامت در خانواده هاوستات و همکاران (۱۹۸۵) و پرسشنامه ابرازگری عاطفی کینگ و امونز (۱۹۹۰) استفاده شد. روش آماری پژوهش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام بوده است . یافته ها نشان داد که بین سلامت در خانواده با ابرازگری عاطفی در زوجین رابطه مثبت معنی داری در سطح ۰۱/۰ وجود دارد. سلامت در خانواده توان پیش بینی معنادار ابرازگری عاطفی در زوجین را دارا بود. این پژوهش تاکیدی بر نقش سلامت در خانواده در میزان ابرازگری عاطفی زوجین دارد.