ماهیت ضمانت نامه های بانکی و اعتبارات اسنادی در نظام حقوقی ایران

ضمانت نامه های بانکی در زمره اسناد اعتباری قرار دارند ضمانت نامه های بانکی تعهدی از سوی بانک به درخواست ضمانت خواه است تا مبلغ معین یا قابل تعیین را به مجرد طلب مضمون له پرداخت کند .با آنکه ضمانت های بانکی از سازوکار های امروزی در جهت تسهیل و تسریع فعالیت های اقتصادی است اما کمتر به مسائل و ماهیت حقوقی آن پرداخته شده است . ضمانت نامه های بانکی نقش مهمی در فعالیت اقتصادی ایفا می کند.ضمانت دارای قدمت دیرینه است شاید بتوان گفت از زمانی که ساده ترین عقود بوجود آمده است ضمانت عقود هم بوجود آمده است از بدو تاسیس بانک ها وتنظیم قرارداده ای بانکی بحث ضمانت مطرح شده است . و به دو صورت ضمانت اشخاص به عنوان ضامن در ضمانت نامه بانکی و ضمانت بانک در ضمانت نامه های بانکی به عنوان ضامن در قوانین ومقررات بانکی مطرح شد. ضمانت نامه های بانکی با توجه به نیازهای برآمده از تبادلات و تعاملات تجاری پدید آمده است . در حقوق موضوعه ایران عقدی یا ایقاعی بودن ضمانت نامه بانکی مطرح شده است . پژوهش حاضر درصد پاسخگویی به این پرسش است که ضمانت نامه بانکی چه آثار حقوقی می تواند داشته باشد.نتایج پژوهش نشان می دهد که ضمانت نامه های بانکی تعهدی ابتدای و مستقل است و شباهتی با ضمان مدنی و تجاری ندارد. حقوق موضوعه ایران باتوجه به ماده ۶۸۴ قانون مدنی دیدگاه عقدی بودن ضمان را برگزیده است هرچند تسری مباحث مذکور به ضمانت نامه ، خال ی از ایراد نیست . از جانب دیگر اعتبارات اسنادی خارجی - ارزی به صورت غیرقابل برگشت افتتاح میگردد . مدت اعتبار برای خرید انواع کالا ، خدمات و مواد اولیه ، براساس توافق بین خریدار/متقاضی و فروشنده/ذینفع و تابع مقررات بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران میباشد و نمیتواند از ۱۸ ماه تجاوز نماید و درصورت درخواست هریک از طرفین اعتبار اسنادی خارجی - ارزی و تایید طرف مقابل ، تمدید مهلت اعتبار اسنادی خارجی - ارزی ، پس از پرداخت هزینه های مربوطه ، توسط یکی از طرفین براساس توافق بعمل آمده بلامانع میباشد .