مدلسازی تاثیر سیاست های سرمایه گذاری بر شاخص های زیست محیطی در بخش ساخت و ساز ایران با استفاده از پویایی سیستم

هدف ذینفعان ساخت و ساز محدود کردن تاثیر بخش ساخت و ساز بر محیط طبیعی برایتضمین پایداری است. صنعت ساخت و ساز بخش قابل توجهی از تولید ناخالص داخلی ایران راتشکیل می دهد و میلیون ها نیروی کار را به کار می گیرد و بیشتر انرژی کشور و منابع اولیهآن را مصرف می کند. ایران با فشار دوگانه حفظ رشد اقتصادی و تا حد زیادی کاهش انتشارکربن مواجه است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر رابطه مالی-رشد-انرژی بر انتشار کربن درایران در دوره ۱۴۰۲ - ۱۴۶۲ است. با استفاده از رویکرد پویایی سیستم، این مطالعه سعی میکندتاثیر برخی از سیاست های سرمایه گذاری بر مصرف انرژی، توسعه مالی و رشد اقتصادی را علاوهبر ارتباط آنها با انتشار کربن ایران در یک مدل شبیه سازی با استفاده از نرم افزار Vensim® PLE ، نشان دهد. این مدل ابزار شبیه سازی برای حمایت از تصمیمات آنها را در اختیار سیاستگذاران قرار می دهد. یافته ها نشان میدهند که هم فناوری ساخت وساز، که در مصالح ساختمانیو ماشین آلات ساختمانی نشان داده می شود، و هم آموزش نیروی کار، کلیدهای اصلی توسعهپایدار واقعی هستند. سیاست های متعددی برای مطالعه رفتار سیستم مورد بررسی قرار می گیردو نشان میدهد که گرفتن فناوری برای دستیابی به توسعه کافی نیست و باید دوره های آموزشیو آموزشی مناسبی برای ارائه نیروی کاری که بتواند از چنین فناوری هایی استفاده و بهبودبخشد ارائه شود. روش پیشنهادی به ساخت و ساز در ایران کمک می کند که به عنوان یکشاخص قوی از قدرت اقتصادی کشور در نظر گرفته می شود. صنعت ساخت و ساز بخش قابلتوجهی از تولید ناخالص داخلی ایران را تشکیل می دهد و میلیون ها نیروی کار را به کار میگیرد و بیشتر انرژی کشور و منابع اولیه آن را مصرف می کند. صنعت ساخت و ساز برای حیاتیماندن، نیازمند مصالح ساختمانی بهتر، ایمن تر، کارآمدتر و مقرون به صرفه تر می باشد.